„Maar al snel begrepen we dat dat niet zo was, er begonnen allerlei dingen van de tafels te schuiven.” Het publiek verliet het theater, maar wist niet precies wat te doen. „Er werd omgeroepen: geen paniek, dat alles onder controle was. Maar we zagen toen al mensen in reddingsvesten. Die wilde ik ook hebben. Dus we zijn van 3 naar 7 hoog gegaan om ze te halen. We hadden nog moeite om de deur open te krijgen omdat het schip zo scheef lag. Toen hebben we ook snel onze paspoorten en jassen gepakt.”

Iedereen vloog naar buiten toen er werd omgeroepen naar de reddingsboten te gaan. „Maar er was geen paniek. Het instappen gebeurde vrij rustig. Dat kwam natuurlijk ook omdat we land konden zien.” Het schip strandde vlakbij een klein eilandje.

Eenmaal op het eiland begon het wachten. Het was koud. Steeman had nog geluk dat ze schoenen aanhad. „Sommigen waren op blote voeten van het schip afgegaan. We hebben bijna de hele nacht buiten gestaan in de kou.” Er was slechts één winkeltje. „De truien die ze hadden hangen, waren in een mum van tijd weg.”

Na een nacht in de kou kon ze mee met een veerboot, waarheen wist Steeman niet. Dat bleek uiteindelijk het Italiaanse vasteland te zijn. „Toen we er aankwamen moesten we vragen waar we eigenlijk waren. Je bent helemaal gedesoriënteerd. Ik weet niet eens meer waar we toen waren. Maar het was in Toscane.”

Ook daar moest weer worden gewacht en werd iedereen geregistreerd. Diverse busritten volgden, nu is het wachten op vervoer naar Milaan, om vanuit daar het vliegtuig terug naar Nederland te nemen.