Dat blijkt uit een onderzoek dat de Universiteit Tilburg heeft uitgevoerd onder ruim 800 raadsleden, wethouders, burgemeesters en ambtenaren in opdracht van het blad Binnenlands Bestuur.

Burgemeesters en wethouders zijn wat positiever over hun inkomen, maar ook zij geven respectievelijk slechts een 6,1 en een 6,6 als rapportcijfer voor hun salaris. Eenderde van de ondervraagde burgemeesters beoordeelt het inkomen als onvoldoende.

Een raadslid van een kleine gemeente -minder dan 6000 inwoners- krijgt nu maximaal 176,59 euro per maand. Bij een gemeente met ongeveer 25.000 inwoners ligt de maximumvergoeding op 605,80 euro. Raadsleden van steden boven de 100.000 verdienen 1221,47 euro oplopend tot 1834,31 per maand in de grootste steden. Daarnaast krijgen zij een onkostenvergoeding afhankelijk van het aantal inwoners van de gemeente.

De raadsleden zijn ook niet zo te spreken over hun werkomstandigheden en hun ondersteuning door ambtenaren. Bijna een kwart van de volksvertegenwoordigers beoordeelt die met een slecht cijfer.

Raadsleden zijn over het algemeen wel tevreden over de inhoud van hun werk; 90 procent oordeelde er positief over, al blijft het rapportcijfer bij een 6,6 steken. Raadsleden -en ook wethouders- die al meer dan één periode zitting hebben, zijn over het algemeen minder positief dan nieuwkomers.

Wethouders zijn helemaal enthousiast. Van de ondervraagde bestuurders oordeelde iedereen met een voldoende over de inhoud van het werk. Zij geven een 7,3 als rapportcijfer. Burgemeesters genieten met een 7,5 het meest van hun werk.

De onderzoekers van de Universiteit Tilburg ondervraagden ook ambtenaren. Die zijn over het algemeen positiever over de inhoud van hun werk dan de bestuurders, maar het salaris vinden ze ook aan de lage kant, al geven ze er gemiddeld toch een 6,9 als rapportcijfer voor. De waardering voor het werk is in grote steden even groot als in kleinere gemeenten, zo concluderen de onderzoekers verder.

De dualisering van de plaatselijke politiek maakt bestuurders en personeel enthousiaster over hun werk, blijkt uit de gegevens. In gemeenten waar verdergaande dualiseringsmaatregelen zijn doorgevoerd, is de waardering voor het werk hoger dan in gemeenten die daar terughoudend in zijn geweest. Met name in gemeenten waar de dualisering tot verzakelijking heeft geleid, zijn de wethouders erg tevreden. In plaatsen waar de dualisering tot conflicten leidde in de plaatselijke politiek is er echter een terugslag in de waardering te zien, vooral bij ambtenaren en wethouders.