Dat zijn de belangrijkste conclusies uit een rapport van G. Bodde. Deze Nederlandse deskundige verrichtte in opdracht van de Antilliaanse minister van Justitie, Norberto Ribeiro, een onderzoek naar het vreemdelingenproces in de Nederlandse Antillen.

De deskundige stelt vast dat vooral bij de vreemdelingendienst op Curaçao veel verbeterd moet worden. De arbeidsomstandigheden van het personeel zijn slecht en er is nauwelijks onderlinge communicatie. Op de afdeling toezicht liggen stapels paspoorten en tickets voor het grijpen, omdat het ontbreekt aan afsluitbare kasten.

Illegalen die uitgezet moeten worden, zitten urenlang op bankjes in de gang tegenover de afdeling toezicht, die lang niet altijd is bemand. Paspoorten, tickets en stempels verdwijnen hierdoor. De vreemdelingen kunnen makkelijk ontsnappen en dit gebeurt dan ook. Bodde is ook bezorgd over de veiligheid van het personeel, dat geen enkele bescherming heeft tegen eventuele agressieve vreemdelingen.

De onderzoeker constateert dat op Curaçao, Bonaire en Sint Maarten het zogenaamde Navas-systeem wordt gebruikt om vreemdelingen te registreren, maar het systeem van de drie eilanden is niet aan elkaar gekoppeld. Zo kan het gebeuren dat een vreemdeling die Curaçao wordt uitgezet, op Sint Maarten probleemloos binnenkomt. Daar komt bij dat Saba en Sint Eustatius niet op het Navas-systeem zijn aangesloten, iets dat volgens Bodde wel gerealiseerd moet worden.

Bodde noemt het verder opmerkelijk dat elk eiland de verblijfsvergunningen kosteloos verstrekt. De Antillen kunnen volgens Bodde 2 miljoen Antilliaanse guldens (bijna 1 miljoen euro) per jaar verdienen als ze 100 gulden (bijna 50 euro) in rekening brengen voor iedere tijdelijke verblijfsvergunning en verlenging.