Dat heeft de organisatie dinsdag gemeld. Tear heeft besloten de betrokkenheid bij de SHO te beëindigen, omdat de organisatie nauwer contact wil met kerken en kerkelijke organisaties „rond de inzameling van gelden en de oproep tot gebed voor slachtoffers van een ramp.”

Tear ziet meer en meer dat de samenwerking binnen de SHO niet de verbinding met de kerken brengt die ze zou willen, stelde Teardirecteur Marnix Niemeijer woensdagmorgen in het Nederlands Dagblad.

Bij SHO-acties –bekend van giro 555– gelden centrale regels voor de fondsenwerving en de communicatie, die volgens Tear steeds meer begonnen te knellen.

„Bij noodhulpacties gaan wij schuil achter de merknaam SHO. Dat is begrijpelijk, maar de band van onze achterban met de SHO is niet zo sterk”, aldus Niemeijer.

Tear maakte sinds de start in 1989 deel uit van de SHO. Tear maakt ook deel uit van een cluster met de christelijk hulporganisaties Woord en Daad, Dorcas, ZOA en Red een Kind. Die samenwerking blijft bestaan en wordt volgens Niemeijer versterkt door uit de SHO te stappen. „De samenwerking in dat cluster kon niet plaatsvinden op het moment dat er een SHO-actie op touw werd gezet. De afgelopen jaren was dat het geval na de aardbeving in Haïti en de droogte in de Hoorn van Afrika.”