Om de sanering te realiseren, heeft het college van B en W de eigenaren een last onder dwangsom opgelegd van 100.000 euro per maand, met een maximum van 600.000 euro, als de eigenaren niet binnen negen maanden een begin hebben gemaakt met de sanering.

Er is in de polder sprake van ernstige bodemverontreiniging, waarvan de sanering volgens 
B en W spoedeisend is. Uit rapporten blijkt dat de verontreiniging zich van lieverlee verspreidt buiten de voormalige stortplaats.

De polder Stededijk, gelegen in het deel van de Hollandse Biesbosch dat bekendstaat als de Merwelanden, is vanaf de jaren zestig van de vorige eeuw gebruikt als stortplaats van onder meer chemisch afval uit Pernis. De polder staat ter plaatse beter bekend als ”de Stort van Troost”. De gemeente heeft in 2006 overeenstemming bereikt over de sanering met het toenmalige ministerie van VROM, de provincie Zuid-Holland, Staatsbosbeheer en het Natuur- en Recreatieschap. Doel was sanering en herontwikkeling tot natuur- en recreatiegebied. Er is destijds ook een inrichtings- en een saneringsplan opgesteld.

Vanaf 2008 hebben gemeente en provincie geprobeerd de polder aan te kopen van de huidige eigenaren, de BV Exploitatie Polder Stededijk en Polderstaete BV, die een directe relatie hebben met het oorspronkelijke stortbedrijf.

De eigenaren hebben steeds geweigerd de polder tegen een redelijke marktprijs te verkopen aan de overheid. De eigenaren zouden circa 5 miljoen euro 
vragen, terwijl de gemeente hooguit 1 miljoen voor de polder uit zou willen trekken. Ook al omdat er nog eens 2 miljoen euro nodig is om de locatie schoon te maken. „We zijn bereid een redelijke marktprijs te betalen, maar men probeert ons het vel over de neus te halen. We gaan geen miljoenen betalen voor een zwaar vervuilde locatie”, aldus wethouder P. Sleeking van Dordrecht.

Door het mislukken van de onderhandelingen en het wegvallen van provinciale fondsen voor de aankoop en inrichting van de polder als natuur- en recreatiegebied zijn de sanering en herontwikkeling voorlopig stilgelegd.

De gemeente wil nu via de dwangsom de eigenaren dwingen zelf de sanering uit te voeren, of alsnog tot verkoop over te gaan. Als het aan het college van B en W ligt, komt er snel een einde aan deze slepende kwestie. „We voeren de druk op de eigenaar via de dwangsommen op, zodat ze ertoe overgaan de grond tegen een redelijke prijs te verkopen. Het is belangrijk dat er een eind komt aan de verspreiding van de giftige stoffen. De polder moet nu echt worden gesaneerd.”

De eigenaren kunnen bij de rechtbank nog bezwaar maken tegen de dwangsom.