Dat meldt het Dagblad van het Noorden vrijdagochtend. De Wolff, in 1932 in Onstwedde geboren, was van huis uit organist. Als dirigent leidde hij van 1966 tot 1989 het Noordelijk Filharmonisch Orkest, de voorloper van het Noord Nederlands Orkest. Ook was hij dirigent van het Toonkunstkoor Bekker. Jarenlang, van 1965 tot 1983, leidde hij de Nederlandse Bachvereniging en daarmee de jaarlijkse uitvoering van Bachs ”Matthäus Passion” in Naarden. In 1983 ging het koor onder leiding van zijn dirigent als Bachkoor Holland verder. In 2003 stopte De Wolff met dirigeren, in 2005 beëindigde hij zijn loopbaan als organist.

De Wolff studeerde orgel aan het Utrechts conservatorium en piano, muziektheorie en orkestdirectie in Amsterdam. Ook studeerde hij bij de organiste Jeanne Demessieux in Parijs.

Als organist en als dirigent was De Wolff een warm pleitbezorger van moderne muziek. Diverse 20e-eeuwse composities, onder meer van Olivier Messiaen, André Jolivet en György Ligeti, werden door hem voor het eerst in Nederland uitgevoerd.

In 1968 won hij de Edisonprijs voor zijn vertolking van Bachs bekende Passacaglia in c op het orgel van de Michaëlskerk in Zwolle. In 1988 kreeg hij in de Grote Kerk van Naarden een onderscheiding vanwege zijn verdienste voor de Franse orgelcultuur. De Wolff concerteerde in alle grote steden van Europa, was docent orkestdirectie in Utrecht en maakte vele lp’s en cd’s met zowel orgel- als orkestmuziek. Daarbij had hij een voorliefde voor grote werken.

Diverse keren werd De Wolff gevraagd organist van de Michaëlskerk in Zwolle te worden, maar daar ging hij niet op in. Wel was hij jarenlang organist van de gereformeerde Noorderkerk in Enschede.

In 2005 werd De Wolff getroffen door een beroerte. Sinds die tijd kon hij niet meer spelen en dirigeren.

Hij is woensdag op 79-jarige leeftijd in het ziekenhuis in Zwolle overleden. De Wolff is maandag 28 november in stilte in Enschede begraven. Zondagmiddag 4 december geeft Toon Hagen in de Michaëlskerk van Zwolle een „orgelconcert ter ere van het leven en werk van Charles de Wolff (19 juni 1932-23 november 2011) en zijn liefde voor Bach.”

Lees meer over Charles de Wolff

Een radicaal einde: Charles de Wolff: „Ik ben dankbaar dat ik 60 jaar orgel spelen en 40 jaar dirigeren mocht”. Interview van Evert van Dijkhuizen in Terdege van 12 december 2008.

Jarenlang op de bok en de orgelbank: Charles de Wolff houdt niet van specialisatie in bepaalde muzikale stijlen of perioden. Interview van Aad Alblas met Charles de Wolff in 1997 n.a.v. 50 jarige organistenjubileum, 35 jaar dirigent en ter gelegenheid van zijn 65e verjaardag.

„Nederland denkt te veel in hokjes”: interview met Charles de Wolff uit 1987.