Met een stapeltje exemplaren onder de arm struinde voorman Peter Schalk van het platform deze week door het Tweede Kamergebouw, op zoek naar fractiewoordvoerders aan wie hij de argumentenwijzer kon aanbieden. Inmiddels is de klus geklaard. Hoe kijkt Schalk terug op de overhandiging en bijbehorende toelichting? „Positief. Ik wilde de Kamerleden die straks moeten besluiten graag persoonlijk ontmoeten. Zo krijgt onze argumentenwijzer een hogere attentiewaarde dan wanneer je hem verstuurt per post.”

Wat de Kamerleden ermee doen, weet ik niet, vervolgt Schalk. „Maar dat hoeft ook niet. Wij hebben slechts ten taak om het waardevolle gedachtengoed uit de Bijbel te verspreiden. Laten we dat ook op een passende manier proberen te doen. In het verleden hebben we als gezindte vaak gestreden voor het behoud van verworvenheden, onder het motto ”houden wat we hebben”. Dat is niet verkeerd, maar laten we ook geven van wat we hebben ontvangen, de Bijbel, de Tien Geboden. Dat hoort er ook bij.”

Bijbels gezien is het voorstel om speciaal opgeleide vrijwilligers het leven van levensmoede ouderen van 70 jaar en ouder straffeloos te laten beëindigen „ten hemel schreiend”, concludeert Schalk. „Het uitgangspunt lijkt te zijn: Hoe kunnen we het leven zo efficiënt mogelijk beëindigen als iemand daar zin in heeft. Als we die kant opgaan, komen we in een samenleving die de dood verheft tot een uitstapmiddeltje. Wat ontstellend kil.”

In de argumentenwijzer worden de argumenten voor ruimere hulp bij zelfdoding, zoals de initiatiefnemers die verwoorden, een voor een benoemd. Schalk: „Die insteek zal sommigen verrassen en wellicht maken we ons zo ook wat kwetsbaar. Bang dat we zo inboeten aan overtuigingskracht ben ik echter totaal niet, daarvoor is de kracht van de tegenargumenten te sterk. De barmhartigheden van de goddelozen zijn wreed, zegt de Bijbel. Dat is een hard woord, maar die tekst maakt je ook bewogen met hen die deze discussie initiëren vanuit humanistisch perspectief.”

Het idee voor een rustig, via argumenten opgebouwd stuk onstond toen Schalk kennisnam van geachtekamerleden.nl; de site waarop Uit Vrije Wil een bundel hartstochtelijke pleidooien voor meer hulp bij zelfdoding plaatste. „Die emotoer wilden wij niet opgaan. We wilden een waardig tegengeluid.”

Onverdeeld enthousiast zijn de seculiere Haagse fracties niet over Uit Vrije Wil, proefde Schalk deze week. „Dit is zo’n onderwerp dat met de gewetensbezwaarde trouwambtenaar en winkeltijdenwet door de seculiere wind die door Nederland waait, wordt meegenomen. Toch leeft her en der de vraag of we met zo’n robuust voorstel iets wezenlijks toevoegen aan een land dat al zo’n ruime euthanasiepraktijk heeft. Maar let wel, toen we tien jaar terug in de Eerste Kamer onze bezwaren uitten tegen de euthanasiewet werd ons toegevoegd: Hier hebben we dertig jaar voor gevochten. Als het moet doen we dat ook voor de volgende stap. Van die termijn is nu eenderde verstreken. In zekere zin is het wachten dus op het volgende initiatief.”