Jaarlijks komen er 16.000 tot 17.000 Wajongers bij. Dat is meer dan een verdubbeling in vergelijking met zo’n tien jaar geleden. De afgelopen jaren zijn volgens de onderzoekers mensen die vroeger in de bijstand zaten door gemeenten naar de Wajong gedirigeerd. Dat was voor gemeenten financieel aantrekkelijker omdat ze overschotten bij de bijstandsuitkeringen zelf mochten houden.

Het aandeel van mensen met fysieke of psychische klachten is de afgelopen tien jaar ongeveer gelijk gebleven. Vooral jongeren met een ontwikkelingsstoornis, zoals ADHD, doen steeds meer een beroep op de Wajong-regeling. In de Wajong, die jonggehandicapten van een uitkering voorziet, zitten nu ongeveer 200.000 mensen.

Divosa, de vereniging van sociale diensten, vindt het logisch en terecht dat gemeenten mensen die in aanmerking komen voor een Wajong-uitkering uit hun bestand hebben overgedragen naar de Wajong. „De bijstand is het laatste vangnet waarvoor mensen alleen in aanmerking komen als zij op geen enkele andere manier in hun inkomen kunnen voorzien”, aldus Divosavoorzitter René Paas.

Dat gemeenten scherper zijn gaan kijken naar hun bestand, is volgens hem niet raar. „Met de invoering van de Wet werk en bijstand vroeg de politiek gemeenten scherper te kijken of mensen terecht een bijstandsuitkering kregen.” Paas wijst erop dat mensen alleen een Wajong-uitkering krijgen als ze aan de criteria voldoen.