In zijn opname van Bachs motetten met het Collegium Vocale Gent doet hij deze uitspraak volledig recht. De uitvoering is wars van overdreven vocale virtuositeit en spielerei, maar geheel gericht op idiomatische expressie, op het woord.

De bezetting verschilt per motet. Het swingende ”Singet dem Herrn” voor dubbelkoor is gezongen door twee koren van twaalf zangers, ”Jesu, meine Freude” is enkel bezet. De dirigent onderbouwt zijn keuzes vanuit de ontstaansgeschiedenis van de motetten. Die vormen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Bachs cantates, geen samenhangende cyclus. Ook Bach zal zijn motetten in wisselende bezettingen hebben uitgevoerd, aangezien ”Fürchte dich nicht” waarschijnlijk stamt uit de Weimarperiode (1708-1717), terwijl de vroegste bron van ”Komm, Jesu, komm” uit 1731 is.

Herreweghe distantieert zich nadrukkelijk van het „zogenaamd historisch gefundeerde” standpunt van één zanger per partij. Dat komt deze uitvoering, die uitblinkt in helderheid articulatie en ritmiek, absoluut ten goede. Herreweghe slaagt er bijzonder goed in om frases op natuurlijke wijze te ontspannen, hoewel in de afsluitingen hier en daar kleine ongelijkheden voorkomen, mede veroorzaakt door stevige medeklinkerarticulaties. Dit doet echter niets af aan de pracht en de integriteit van de uitvoering.

Johann Sebastian Bach – Motetten; Collegium Vocale Gent o.l.v. Philippe Herreweghe; PHI (LPH 002); € 19,-; meer informatie: www.outhere-music.com/phi