Nieuw-Milligen –buitenstaanders spreken soms over Nieuw-Millingen, alsof het aan de Rijn ligt– zonder militairen stelt niet veel voor: wat huizen, een restaurant, een enkele boerderij. In 2005 werden er op de 1595 hectaren slechts 120 inwoners geteld. Van hen stemde 53,9 procent op de SGP.

Het leger heeft er al sinds 1860 onderdak. Het kamp deed onder meer dienst als remontedepot: een plek waar paarden voor de cavalerie werden afgericht. Tal van burgers uit Apeldoorn en de omliggende dorpen vonden er werk.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden Servische militairen in barakken geïnterneerd. Sommigen van hen overleden aan de Spaanse griep en werden in Garderen begraven. Tijdens de Tweede Wereldoorlog brachten de Duitsers hun paarden in het kamp onder. Na de Bevrijding werden er NSB’ers geïnterneerd.

Vanaf 1950 bewaakte het radarstation van Nieuw-Milligen het centrale gedeelte van het Nederlandse luchtruim. Het groeide uit tot het huidige Air Operations Control Station Nieuw-Milligen (AOCS NM), dat de gevechtsvliegtuigen van de Koninklijke Luchtmacht aanstuurt. Vanuit ondergrondse bunkers wordt al het militaire luchtverkeer boven Nederland in de gaten gehouden. Het is een van de drie NAVO-locaties in ons land. Begin 2002 droeg Nederland Nieuw-Milligen zelfs aan als mogelijke locatie voor een grote NAVO-commandopost. Vorig jaar oktober besloten de 28 NAVO-lidstaten echter fors te bezuinigen en een aantal locaties te sluiten.

De landmacht heeft op het terrein eenheden voor het herstel van voertuigen. Ook de marechaussee vond er onderdak.