Het SCP bekeek de situatie van mensen die in 1985 als kind in een arm gezin woonden. Van hen leeft nu 93 procent boven de armoedegrens. Desondanks blijkt wel dat armoede in de kindertijd de kans groter maakt om later ook in armoede te moeten leven. Kinderen die in een arm gezin opgroeien, hebben 7 procent kans dat ze het later weer met te weinig geld moeten rooien. Bij andere kinderen is die kans 4 procent.

Dat verschil wordt mede veroorzaakt doordat arme kinderen gemiddeld een lagere opleiding volgen, waardoor zij minder vaak een vaste baan hebben. De kans is dus groter dat zij op volwassen leeftijd afhankelijk zijn van een uitkering.

Het SCP vindt het wenselijk dat de regering, maar ook maatschappelijke instellingen, aandacht besteden aan armoede bij kinderen. „Bij de beperkte groep kinderen die er op latere leeftijd ook door getroffen wordt, is immers sprake van een structureel probleem”, aldus het SCP.

Staatssecretaris Paul de Krom (Sociale Zaken) concludeerde bij de presentatie van het SCP-rapport dat de samenleving mensen in staat stelt om kansen te grijpen en dat armoede niet erfelijk is. Volgens hem kunnen mensen heel goed „van een dubbeltje een kwartje worden”.

De staatssecretaris zei ervan overtuigd te zijn dat het kabinet door moet met hervorming van onder meer de bijstand, zodat mensen met een uitkering meer geprikkeld worden aan het werk te gaan.

SCP-directeur Paul Schnabel zei te hopen dat de aanpassing van de leerplicht door het vorige kabinet het risico op armoede zal verkleinen, omdat jongeren minder makkelijk de schoolbanken kunnen verlaten zonder startkwalificatie (een havo-, vwo-, of mbo2-diploma).