Dat heeft de coördinator van Open Doors in het Noord-Afrikaanse land eerder deze week tegenover de organisatie gezegd. Volgens de man, die anoniem wil blijven, riskeren de christenen dagelijks rond het middaguur hun leven om bij elkaar te komen om elkaar te bemoedigen en te bidden, voor het land en voor de toekomst van christenen in heel Noord-Afrika.

In Libië, dat het toneel is van gevechten tussen aanhangers van de verdreven dictator Muammar Kaddafi en troepen van de nieuwe machthebbers, zouden zo’n 150 inheemse christenen zijn overgebleven. Vóór de revolutie in februari dit jaar uitbrak lag het aantal christenen in het land –overwegend rooms-katholieken– rond de 180.000. Het grootste deel van hen, meest buitenlandse gastarbeiders, is sindsdien gevlucht.

Volgens de zegsman maken de christenen in Tripoli het goed. Ook hun kerkgebouw is, ondanks de gevechten, nog altijd niet beschadigd. Het is moeilijk contact met hen te onderhouden, vanwege het gebrekkige telefoonverkeer en de onbetrouwbaarheid van internet. Een deel blijft ook binnenshuis vanwege de veiligheid.

Libië staat nummer 25 op de Ranglijst Christenvervolging die Open Doors jaarlijks opstelt. Onder het regime van Kaddafi werden christenen gedwongen in het geheim te geloven en samen te komen. De angst om te worden ontdekt door de geheime politie was groot.

De Open Doorsmedewerker kan niets zeggen over de toekomst van de christenen in Libië. „Het wordt anders, dat is zeker, maar of het winst zal betekenen voor de christenen? Het is de vraag of er onder een nieuwe regering, die opnieuw islamitisch zal zijn, meer religieuze vrijheid zal zijn. Het ligt eraan hoe streng de nieuwe overheid zal optreden en hoe groot de invloed van het fundamentalisme in het nieuwe Libië zal zijn.”

De coördinator „hoopt en bidt dat de lokale Libische christenen veilige mogelijkheden blijven vinden om elkaar te ontmoeten en gemeenschap te beoefenen, zodat de kerk diep in de Libische samenleving zal wortelen.”