Eigenlijk zijn het geen vallende sterren, maar is het een zwerm stof en gruis, achtergelaten door een komeet. De aarde beweegt hier elke zomer doorheen, waarbij deeltjes verdampen in onze dampkring. „Dichtbij het centrum van de baan zijn dat 50 tot 60 vallende sterren per uur”, aldus Gerard Groener vrijdagavond. Hij is 15 jaar actief bij Cosmos Sterrenwacht Dinkelland in het Twentse Lattrop. De deeltjes gaan met een snelheid van 20 tot 80 kilometer per seconde door de dampkring. Door wrijving van de verdamping ontstaat een lichtspoor.

Of de zwerm te zien is, is nog wel afwachten. Volgens het KNMI zijn er komende nacht vooral in het noorden en midden van het land opklaringen. Het zuiden blijft het het meest bewolkt.

De aarde is de tocht door de zwerm half juli begonnen en die duurt nog tot eind augustus. Groener: „De aarde is 12.000 kilometer in doorsnee, dus je kunt je voorstellen hoe breed die zwerm is, als het anderhalve maand duurt voor we erdoorheen zijn.” De zwerm levert overigens geen gevaar op, omdat de deeltjes erg klein zijn.

De naam komt van het sterrenbeeld Perseus. Groener: „Het is net of je in een sneeuwbui rijdt. Dan lijkt het of de sneeuw van een punt komt. Dat is hetzelfde als wij met de aarde door de zwerm gaan. Dat punt is in dit geval Perseus.”

Dit jaar staan ons nog een paar hemelevenementen te wachten. Zo zou er rond 8 oktober een heuse sterrenregen, de Tauriden, te zien moeten zijn. Dan worden tussen de 600 en 1000 vallende sterren per uur verwacht. Op 17 en 18 november is het de beurt aan de Leoniden.