Boedelverkoop voor komst hospice Bommelerwaard
BRUCHEM – Kees Haverhals ging deze zomer met pensioen, maar hij is drukker dan ooit. Van de vroege ochtend tot de late avond is hij bezig met geld inzamelen voor een hospice in de Bommelerwaard.
Waarom ga je geen wereldreis maken? De vraag is Haverhals uit Bruchem al vaker gesteld. Begin juli ging hij met pensioen, maar hij lijkt nog drukker dan tijdens zijn werk als wijk- en dorpencoördinator voor de gemeente Zaltbommel.
Er is op dit moment een buitenkans om geld voor het goe- de doel bij elkaar te krijgen via de verkoop van het oude meubilair van het gerenoveerde Bommelse stadhuis op de markt. De opbrengst gaat naar een hospice in de Bommelerwaard. „Het idee voor een hospice leeft al jaren, maar tot nu toe is er niks gebeurd. We zijn op dit moment aangewezen op Rosmalen of Waalwijk.”
Haverhals, oud-diaken van de hervormde kerk, wil daar samen met Hans van den Bogerd van de ouderenbond PCOB, verandering in brengen. „Nee, we gaan niet op wereldreis, want dit vind ik echt heel belangrijk!”
Haverhals en zijn vrouw Coby hebben van nabij gezien welke rol en functie een hospice kan vervullen. „Mijn zwager is vier jaar geleden op 53-jarige leeftijd overleden in Nijkerk. De hulp die hij daar heeft gekregen, hadden we hem nooit zelf kunnen geven. Veelal belangeloos door vrijwilligers en ook niet-kerkelijken.”
Voor Haverhals staat mede daarom voorop dat het hospice er voor alle 50.000 inwoners van de Bommelerwaard moet zijn. „Vanuit de gedachte van de barmhartige Samaritaan. En vanuit onze opdracht om er te zijn voor onze naaste. Want daarover gaat het niet alleen op zondag.”
De kopjes met het logo van de voormalige gemeente Kerkwijk zijn al uitverkocht. De schotels worden nu aangeboden als gebaksbordjes. Daarnaast zijn er boeken, wasmachines, speelgoed en de vroegere emaillen huisnummerbordjes, toen ieder dorp in de Bommelerwaard een eigen letter had en de woningen doorgenummerd werden als een soort postcode. Ook is er brocante, variërend van bijzondere serviezen tot een antieke klok, en zijn er nieuwe spullen: „Onder meer tapijttegels, die als warme broodjes over de toonbank gaan. Van de antieke kachels die beschikbaar zijn gesteld, is de helft van de verkoopprijs voor het hospice.”
De wekelijkse boedelverkoop loopt nog tot begin november. Daarna zal het oude pand van gemeentewerken Kerkwijk aan de Peperstraat plaatsmaken voor woningbouw. Leeg opleveren, lijkt na de eerste twee vrijdagmiddagen geen enkel probleem te worden: „We dachten dat er hooguit 75 bezoekers zouden komen, maar vanaf het moment dat de deur openging, liep het storm. De mensen komen overal vandaan. Ook veel vakantiegangers. De opbrengst van de eerste middag was al goed voor 2000 euro.”
Nog dit najaar wil Haverhals een werkgroep bijeenroepen: „Huisartsen, de Nederlandse Patiëntenvereniging, een vertegenwoordiging uit de kerken, de PCOB, maatschappelijke organisaties voor ouderen en de gemeente. Mijn doel is om samen te komen tot een stappenplan.”
Binnenkort gaat Haverhals langs bij Chris Innemee, directeur van zorgcentrum ’t Slot in Gameren. Eerder sprak Innemee al met de NPV en de gemeente „om te kijken of we een hospice kunnen realiseren in de Bommelerwaard.” Nog dit najaar wil Innemee onderzoek laten doen door een landelijke organisatie naar de behoefte. „De Bommelerwaard is anders qua streek. Mensen zijn vanuit hun achtergrond gewend lang voor opa, oma, vader of moeder te zorgen, dan wel die zorg in de laatste fase niet over te geven aan een ander. Maar soms kan het niet anders.”
Eigenlijk had de directeur een hospice tegelijk met de nieuwbouw van het zorgcentrum willen realiseren. In deze voorziening is wel één kamer voor palliatieve zorg gerealiseerd, maar die is nog niet in gebruik. Als het aan Innemee ligt, wordt een hospice bij ’t Slot gerealiseerd. „Ik geloof in het gebruikmaken van de infrastructuur van een zorginstelling.”