Vakantiebank doet week weg cadeau
Jarenlang is ze niet op vakantie geweest. Geen geld. Deze zomer bivakkeert ze toch een week met man en kinderen op een Nunspeetse camping. Met dank aan de Vakantiebank.
Brenda Zuiderwijk (38) uit Apeldoorn kan alleen maar dromen van vakantie vieren. Voor haar en haar gezin is die luxe al meer dan tien jaar niet weggelegd. Haar 35-jarige partner –„we zijn niet getrouwd; hebben zestien jaar verkering”– is 100 procent afgekeurd voor zijn werk. Het gezin met drie kinderen leeft van de bijstand. „Na aftrek van de vaste lasten houden we 320 euro per maand over. Daar moeten we alles van betalen.”
Twee jaar, de maximale tijd, maakte het gezin voor z’n dagelijkse behoeften gebruik van de voedselbank. Een kennis attendeert Zuiderwijk op een andere bank: de Vakantiebank. Deze landelijk opererende instelling geeft, met steun van bedrijven en donateurs, vakanties cadeau aan gezinnen die het zelf niet kunnen betalen. Reclame op televisie helpt de Apeldoornse over de drempel om zich bij de Vakantiebank aan te melden.
„Ik was best bang. De mensen van de Vakantiebank vragen van alles over je financiële situatie. Je moet zogezegd met de billen bloot. Binnen enkele weken kreeg ik een reactie: „Wil je een weekje weg?” Graag natuurlijk, maar liever niet te ver uit de buurt. Mijn man, muzikant, houdt er niet van ver weg te gaan. Het is Nunspeet geworden. Lekker dicht bij Apeldoorn. Dat zagen we wel zitten.”
Het gezin krijgt van zaterdag tot zaterdag een zespersoonsbungalowtent aangeboden op park De Hooghe Bijsschel, aan het Veluwemeer. Toch arriveren ze pas op maandag. Niet zonder reden. Zuiderwijk: „We hebben op de zaterdag voor vertrek nog een kofferbakverkoping gehouden. Met de verkoop van oude spullen haalden we 50 euro op. En mijn zoon speelde met zijn accordeon nog eens 68,25 euro bij elkaar. Van dat geld konden we een aantal extra dingen doen tijdens onze vakantie.”
De drie kinderen –11, 12 en 14 jaar– weten niet beter dan dat hun ouders de vakantie zelf hebben betaald. „Wij praten nooit met de kinderen over onze financiële problemen. We willen hen daar niet mee belasten. Trouwens, we hebben het er ook niet met anderen over. Je hebt je trots. Het blijft een schaamtegevoel, ook al leef je zoals wij al vijftien jaar op bijstandsniveau.”
Het gezin heeft zich tijdens de vakantieweek prima vermaakt. „Er werd op de camping van alles georganiseerd voor de kinderen en Nunspeet is een mooi dorp. Ik ben er echt een fan van geworden. Verder hebben we bingo gedaan, veel gewandeld en gevaren met een rubberboot. We zijn lekker uitgerust. Het weer werkte niet direct mee. Het was koud en nat. We hebben stortbuien gehad.” Haastig: „Maar je mag een gegeven paard natuurlijk niet in de bek kijken.”
De familie bezit geen auto. Te duur. „We zijn gebracht en gehaald door een neef. De boodschappen deed ik lopend of op de gehuurde fiets.” Eén keer wordt het gezin door een campinggast uitgenodigd mee te gaan naar Harderwijk. „Daar hebben we een visje gegeten.”
Zuiderwijk is vol lof over de Vakantiebank. „We moesten een factuur meenemen om te bewijzen dat de bungalowtent voor ons was gereserveerd. Daar stond een bedrag van 700 euro op. Dat kregen we dus zomaar cadeau. Ook de borg van 75 euro en de schoonmaakkosten, 25 euro, hoefden we niet te betalen. Dat hadden ze allemaal voor ons geregeld. Ik vind het echt super.”
De Vakantiebank, afgelopen voorjaar gestart, is een groot succes, meldt de website. Er zijn ruim 400 vakanties cadeau gedaan. Voor dit jaar heeft het geen zin meer nieuwe aanvragen te doen, omdat de koek op is. Niet getreurd: volgend jaar gaat de Vakantiebank door.
Zuiderwijk: „Wij hebben echt geluk gehad dat we op zo’n korte termijn mee konden doen. Het nadeel is dat we ons amper op de vakantie konden voorbereiden en dus ook weinig voorpret hadden.”
Ook al moet het Apeldoornse gezin de dubbeltjes omkeren, schulden heeft de familie niet. „Dat is onze trots. We betalen keurig op tijd de huur en de rekeningen.” Zuiderwijk vindt het belangrijk dat haar eigen huis, ondanks de penibele financiële situatie, openstaat voor anderen. „Onze kinderen hebben altijd vriendjes over de vloer. Kennelijk hangt er een sfeer van gemoedelijkheid bij ons thuis.”
Van een uitkering rondkomen, went nooit, weet Zuiderwijk na vijftien jaar. „Je schaamt je omdat je altijd zuinig dient te leven. En je hebt altijd het gevoel dat je iets moet terugdoen, omdat anderen jou helpen.”
Graag zou Zuiderwijk een baan zoeken om meer geld in de knip te hebben. „Het kan niet, nóg niet. Mijn man is ziek en moet een paar keer per week naar het ziekenhuis. De kinderen zijn nog jong en vragen mijn volledige aandacht. Straks, als ze wat ouder zijn, wil ik weer gaan werken. Ik verlang ernaar, want ik mis de sociale contacten die ik voorheen had.”
Zuiderwijk kan alleen vertellen over het weekje Nunspeet, niets laten zien. „Ik heb geen toestel, dus ook geen foto’s.”
Op adem komen dankzij de Vakantiebank
Niet iedereen kan het zich financieel veroorloven op vakantie te gaan. Stichting de Vakantiebank (devakantiebank.nl), afgelopen voorjaar gestart, is een soort voedselbank, maar dan voor vakanties. De bank heeft als doel mensen die „in een moeilijke periode van hun leven verkeren” op adem te laten komen onder het motto ”Iedereen moet op vakantie kunnen”. Het is een initiatief van De Vrijbuiter, „dé megastore in vrijetijdsbeleving.” De stichting werkt samen met maatschappelijk betrokken ondernemers en organisaties.
De Vakantiebank drijft financieel en organisatorisch op donateurs, vrijwilligers en bedrijven die geld geven en belangeloos hun medewerking verlenen. De vakanties worden voordelig ingekocht, zodat de stichting, die een neutraal karakter heeft, ze gratis kan aanbieden aan zo veel mogelijk mensen.
De Vakantiebank stelt een aantal voorwaarden. Een greep uit het lijstje: de laatstgenoten vakantie is meerdere jaren geleden, aanvragers moeten opening van zaken geven over hun financiële situatie, het is niet mogelijk de gekregen vakantie om te wisselen in geld en de vakantie is persoonsgebonden.
De christelijke variant van de Vakantiebank is de stichting Zo’n vakantie (stichtingzonvakantie.nl). Zij richt zich op mensen in „gereformeerde en reformatorische kerken” die door financiële omstandigheden niet op vakantie kunnen. Het motto is ”Met ons bent u eruit!”
In aanmerking komen christenen die een minimumloon of -uitkering als inkomen hebben of die door bijzondere extra kosten (ziekte, schoolgaande kinderen) feitelijk een minimuminkomen overhouden. De stichting drijft op giften van diaconieën en particulieren.
Zij roept andere mensen op „met gesloten beurs” een vakantie aan te bieden voor „minder draagkrachtige broeders en zusters.” Dat kan bijvoorbeeld door gratis een caravan of tent beschikbaar te stellen. De stichting doet zaken met christelijke campings als De Oldemeijer in Hardenberg en Besthmenerberg in Ommen.
In het kader van het 30-jarig jubileum van Beter-uit Reizen in Alphen aan den Rijn (beter-uit.nl) geeft de „grootste christelijke reisorganisatie van Nederland” dit jaar dertig vakanties cadeau. Het gaat om gezinnen die kampen met stille armoede, te maken hebben met schrijnende familieproblemen of werkloosheid, of belast zijn met de zorg voor zwaar gehandicapte gezinsleden.
Directeur Jan van den Bosch: „De gezinnen zijn voorgedragen door kerken, vrienden of familie. De verhalen zijn aangrijpend. We ontvingen veel meer verzoeken dan verwacht. Families die al jaren niet meer in staat waren op reis te gaan, gaan of zijn nu op vakantie. Hun anonimiteit is gewaarborgd.”
De eerste reacties zijn positief, aldus Van den Bosch. „De vreugde is groot, vooral omdat er kwetsbare kinderen bij betrokken zijn, die nu toch op vakantie kunnen. Dat geeft ons jubileum extra glans.”