Het is een droge dag, de eerste dag van de Duikenburgse Dagen. Dat zal de organisatie weten. Het is druk en die drukte begint al bij het parkeren. Jongeren in oranje hesjes leiden de stoet aan auto’s in goede banen. De diverse parkeerterreinen staan al grotendeels vol als de beurs nog maar een uur oud is.

Een jong stel met een dubbele kinderwagen ploegt door het soms drassige gras. Het mag nu dan droog zijn, dat was dinsdag niet zo en het zal het morgen waarschijnlijk ook niet zo zijn.

Ruim 250 kramen en stands staan er op deze achttiende editie van de Duikenburgse Dagen. Ze staan vol met boeken –voornamelijk stichtelijke werken en jeugdboeken–, speelgoed, hoeden en kleding die tot wel 70 procent is afgeprijsd.

Een jonge vrouw loopt met haar moeder langs rekken vol kinderkleren. „Jammer dat het zo veel meisjeskleren zijn”, zegt ze tegen haar moeder terwijl ze een kinderwagen voortduwt met haar zoontje erin.

Maar ook de volwassen maten zijn hoofdzakelijk voor het vrouwelijk geslacht bestemd. „Kijk al die rokken eens bengelen”, wijst een vrouw die er blijkbaar best een mee zou willen nemen. „Verleidelijk toch?”

Roombroodje

Ook de catering doet goede zaken, vooral rond het middaguur. Voor de kassa’s staan lange rijen van mensen die een broodje haring, een kopje soep of een roombroodje willen bemachtigen. Of een bord 
friet met een of meerdere snacks.

Maar niet iedereen laat zich verleiden door de heerlijke geuren die vanuit de keuken komen. Een moeder met vijf kinderen neemt plaats aan een van de tafels in het restaurant. Ze haalt een megaformaat brooddoos te voorschijn, tot de rand gevuld met stapels bruine boterhammen. Intussen vertellen de kinderen over de paardentram, terwijl moeder haar nieuwste aankopen erbij pakt. „Ik heb een prachtige rok voor jou gekocht”, zegt ze tegen een van haar dochters. „Mooi hè?”

Aan de overkant van de weg, op het parkeerterrein, gaat de markt verder. Ook hier staan tientallen kraampjes opgesteld, opnieuw met een keur aan cd’s, kleding, speelgoed en boeken. Heel veel boeken. Een jonge man koopt een paar pockets van Karl May. Het zijn reisverhalen uit de Oriënt. „Voor zoon en vader”, staat erop. Niet helemaal duidelijk wordt voor wie van de twee ze bestemd zijn.

Poetsdoekjes

Bij een kraampje in een hoek van het terrein worden schoonmaakmiddelen verkocht. „Zeker voor wie ijverig wil zijn”, lacht een langslopende vrouw naar de verkoopster terwijl ze naar de poetsdoekjes wijst. „Tsja, mevrouw”, repliceert deze, „schoonmaken moet ook gebeuren!” „Maar in mijn vakantie toch even niet”, zegt de vrouw met grote stelligheid. „Daar kan ik u geen ongelijk in geven”, vindt ook de verkoopster. Jammer voor haar, een deal zit er niet in.

Maar deals worden er genoeg gesloten vandaag. Overal rinkelen de kassa’s. Goede zaken doen een jongetje en een meisje die samen pruimen aan de man proberen te brengen: drie verschillende soorten, gratis te proeven.

„Die zijn het lekkerst”, wijst het jongetje behulpzaam naar bakjes vruchten van het ras Opal. Hij heeft gelijk. Dus dan koop je een bakje. Een euro is immers ook weer geen wereldbedrag. En al zou het dat wel zijn, dan nog lijkt de jongen ervan overtuigd dat hij ze wel kwijtraakt. „Ze zijn ook zo lekker”, zegt-ie met overtuiging. „U heeft geluk dat ze er nog zijn.”

Dat komt best goed, later in de handel.

deoudeduikenburg.nl/speciaal voor adres en openingstijden. De beurs duurt nog tot en met morgen.