De straf is gelijk aan de eis van het Openbaar Ministerie (OM).

Joseph M. heeft zich volgens het hof in april 1994 in Rwanda schuldig gemaakt aan de moord op een vrouw en jonge kinderen. Ook deed hij mee aan een bloeddorstige aanval op vele honderden Tutsi’s die zich veilig waanden in een complex van zevendedagsadventisten en heeft hij een Duitse arts en diens Tutsivrouw urenlang in doodsangst laten zitten.

Het hof rekent de misdrijven van M., die op gruwelijke wijze met knuppels, hakmessen en vuurwapens zijn gepleegd, tot de ernstigste sinds de Tweede Wereldoorlog. Zo zijn bij de aanval op het kerkelijke complex op 16 april 1994 „talloze vluchtelingen, ten minste honderden, vrijwel letterlijk afgeslacht en gewond geraakt.” M. hoorde de voorzitter van het hof tot en met het uitspreken van levenslang uiterlijk onbewogen aan.

Het OM is tevreden met de uitspraak. Hoofdaanklager in hogerberoepszaken Charles Wiegant vindt het belangrijk dat een niet-Nederlander die in het buitenland oorlogsmisdrijven heeft begaan, zijn straf niet ontloopt. „Het laat zien dat Nederland geen ‘safe haven’ voor dit soort mensen is.”

Liesbeth Zegveld, advocaat van onder anderen de Duitse arts en zijn vrouw die door M. zijn vastgehouden en met de dood zijn bedreigd, vindt het een „mooie uitspraak”. „De respectloze houding van de verdachte ten opzichte van zijn slachtoffers is hem zwaar aangerekend door het hof. Het was ook aanstootgevend. Ik vind het mooi dat het hof zegt dat voor iemand die dergelijke misdrijven pleegt geen plaats is in de internationale samenleving.”

De rechtbank in Den Haag veroordeelde M. in 2009 tot 20 jaar cel wegens foltering. Oorlogsmisdrijven achtte zij toen niet bewezen.