De hervormingen in de bankensector leiden volgens Wellink tot een andere verdeling van risico’s. De financiële sector zal over het algemeen minder risico gaan nemen, terwijl huishoudens juist meer financieel risico op hun bordje krijgen.

Zo kunnen levensverzekeraars de gevolgen van het strengere toezicht bijvoorbeeld afwentelen op burgers, door op nieuwe polissen minder garanties te geven. Ook houdt Wellink er rekening mee dat banken de nieuwe regelgeving omzeilen door hun activiteiten te verplaatsen naar niet-gereguleerde sectoren.

De bankpresident zei zich te realiseren dat de door hem beoogde veranderingen niet alle problemen in de financiële wereld zullen oplossen. „Financiële instituties zullen blijven handelen in tegenspraak met nationale belangen,” zo waarschuwde hij.

De hervormingen brengen echter wel degelijk positieve resultaten, benadrukte hij. Zo verliezen belangrijke financiële instellingen hun ‘too big to fail’-status. Daardoor zijn ze minder in het voordeel ten opzichte van kleinere banken en verzekeraars. Nu krijgen de grootbanken immers nog standaard hoge waarderingen van kredietbeoordelaars als Moody’s, omdat ze in tegenstelling tot kleinere banken altijd door de staat worden gered als dat nodig is. Hierdoor kunnen ze goedkoper aan geld komen dan de kleinere partijen.