„Ha, Liesbeth!” Tijdens het interview in de koffiekamer van het provinciehuis in Den Haag lopen er regelmatig mensen langs die Liesbeth Spies herkennen. „Welkom terug”, zo lijkt de boodschap.

De vrouw die de CDA-lijst in Zuid-Holland aanvoert, kent de provincie van haver tot gort. Van 1998 tot 2002 had ze er een leidinggevende functie. Daarvoor werkte ze vier jaar voor het Interprovinciaal Overleg, ook in Den Haag. „Ik heb de provinciale bestuurslaag altijd heel fascinerend gevonden.

Volgens Spies onderkennen veel mensen het nut van de provinciale bestuurslaag. „Ze vinden het gewoon dat ze ergens wonen, werken en kunnen ontspannen. Ze vergeten dat het provincie is die bepaalt waar de woonwijken komen, die zorgt voor voldoende werkgelegenheid en die verantwoordelijk is voor de provinciale wegen waarover zij naar hun werk rijden.”

Hoe fascinerend ook, toen Spies in 2002 geheel onverwachts in de Tweede Kamer werd gekozen, greep ze die kans met beide handen aan. Spies kwam erachter dat het Kamerlidmaatschap „echt een ambacht” is. Na vier jaar stond ze voor de keus om nog een periode door te gaan. „Voor mijn gevoel had ik het Kamerwerk net goed onder de knie. Ik had voldoende motivatie om er nog vier jaar aan vast te plakken.”

Vorig jaar stelde Spies zich niet echter niet opnieuw verkiesbaar voor de Kamer. Nog voor de Kamerverkiezingen van juni was ze al gevraagd om lijsttrekker te worden voor de Zuid-Hollandse Statenfractie. „Je moet afscheid nemen als het nog pijn doet, niet als mensen opgelucht ademhalen omdat je eindelijk vertrekt. Ik ga mijn partij nu op een andere plaats dienen.”

Spies denkt dat het lastig wordt om, net als de afgelopen periode, dertien Statenzetels te halen. „We voeren een stevige provinciale campagne waarin we laten zien wat er mede dankzij het CDA allemaal bereikt is de afgelopen vier jaar.”

Mocht het CDA weer een gedeputeerde leveren, dan is Spies de eerste kandidaat. Huidig provinciebestuurder Asje van Dijk neemt afscheid. CDA-gedeputeerde Veldhuizen staat op nummer 3 van de kandidatenlijst.

Dat het CDA een „voluit christelijke partij is”, is volgens Spies ook in de provinciale politiek te zien. „Aan een CDA’er is te zien hoe hij of zij in het leven staat. Woorden zoals naastenliefde, solidariteit, betrouwbaarheid en rentmeesterschap zijn geen loze begrippen.”

Spies noemt het herstructureren van bedrijventerreinen als een van de voorbeelden. „In het vorige verkiezingsprogramma beloofden we dat er 750 hectare industrieterrein zou worden gerenoveerd. Dat 820 hectaregeworden. Daarmee laten we zien dat we zuinig zijn op het groen en doen wat we beloven. Goed rentmeesterschap dus.”

Spies vindt het „van de zotte” dat organisaties zoals Youth for Christ geen tweedelijnszorg mogen verlenen in een stad als Amsterdam. In het verkiezingsprogramma is expliciet opgenomen dat er financiële ruimte moet komen voor het werk van identiteitsgebonden organisaties. „Ze leveren goed werk en er zijn vaak enorm veel vrijwilligers actief. Waarom zou je die niet inschakelen?”

De CDA’er uit Alphen aan den Rijn vindt de herindelingsdrang van commissaris van de Koningin Franssen in Zuid-Holland niet verstandig. „Geforceerde fusies van gemeenten van boven af moet je niet willen, dat zorgt alleen maar voor veel ellende. Wat dat betreft moeten Franssen en ik elkaar nog maar eens heel diep in de ogen kijken.”

Dit is deel 1 in een serie interviews met nieuwe kandidaat-Statenleden op weg naar 2 maart.