Ds. De Snoo, preses (voorzitter) van de laatstgehouden synode van de GKV in Zwolle-Zuid (2008), leidde vrijdagavond een bidstond in de Petrakerk in Harderwijk. Hij preekte over Lucas 5:1-11: de wonderbare visvangst.

Jezus roept Simon Petrus, Jakobus, Johannes en Andreas „om zich van nu af aan helemaal aan het volgen van Hem te wijden”, aldus de predikant uit Leiden. Op verzoek van Christus werpen zij midden op de dag hun netten uit om vis te vangen. „Daar komt iemand op jouw terrein, waar jíj deskundig bent en vraagt iets van je wat totaal ongerijmd lijkt, onverstandig. Toch doe je het, om Hem Die het vraagt. „Meester, U mag het zeggen.” Wat een geloof om dan niet te zeggen: „Ja, máár…””

Dan beginnen de netten te scheuren door de grote hoeveelheid vis. Simon valt op z’n knieën voor Jezus neer en stamelt: „Heere, ga uit van mij, want ik ben een zondig mens.” Ds. De Snoo: „O, wat voelt hij zich nu klein. Oog in oog met Jezus’ macht niet allen onmachtig, maar ook onwaardig. Om Jezus’ volgeling te zijn. Juist het zien van de grootheid, de heerlijkheid, de majesteit van de Heere doet hier een knecht, een kind van God, z’n zondaar-zijn belijden. Daar konden alle preken die Petrus in zijn leven al had gehoord niet tegenop. Over zonde en schuld, over de noodzaak van schuldbelijdenis. Nu hij hier Jezus ziet als nooit tevoren. Wat maakt het hem klein.”

De Heere roept Simon en de anderen om van nu af aan helemaal bij Hem in dienst te treden. Het zou veel van hen vragen, maar ze zouden op Hem kunnen rekenen. Dat geldt nu nog, aldus ds. De Snoo, in heel andere omstandigheden: de synode. „Je hoeft om gerust te zijn niet nú al te weten welke besluiten er genomen zullen worden of moeten worden. Laat u maar verrassen door elkaars wijsheid. Maar vooral: laat u verrassen door Hem die u hier een taak geeft. (…) Hij die óns nu roept, is Dezelfde als toen.”