Dijken voldoen niet aan veiligheidseisen
Nederland is nog onvoldoende beveiligd tegen overstromingen.
Dat stelt de Commissie Integraal Waterbeheer (CIW) in haar jaarlijkse voortgangsrapportage over waterbeheer in Nederland die zaterdag openbaar werd gemaakt. De commissie staat onder voorzitterschap van kroonprins Willem-Alexander.
Van alle belangrijkste waterkeringen voldoet 15 procent nog niet aan de veiligheidsnormen. Van 35 procent van die keringen is te weinig informatie bekend om een goed oordeel te kunnen vellen.
Het gaat om de hoofdwaterkering langs de zee, de grote rivieren en het IJsselmeer. Nederland heeft 3558 kilometer van deze ’primaire’ waterkering. Uit de rapportage blijkt dat 50 procent van deze stelsels aan de wettelijke veiligheidsnorm voldoen. Zo’n 549 kilometer voldoet niet aan die eisen.
Volgens het CIW betreft het voornamelijk de 290 kilometer dijken waarvan de steenbekledingen worden hersteld en de 165 kilometer waterkering van het Deltaplan Grote Rivieren die op de peildatum nog niet was voltooid. Dit plan, versterkingen van zwakke dijkvakken langs de grote rivieren, werd ingesteld na de wateroverlast van 1995.
De commissie dringt aan op versterking van een aantal zeedijken, omdat uit recent onderzoek is gebleken dat golven tijdens een storm over de waterwerken kunnen slaan. Het gaat om de Hondsbossche Zeewering, het Flauwe Werk op Goeree, de dijk bij Zwanenburg op Walcheren en om de waterduinkeringen bij Callantsoog en Terheijde.
Volgens prins Willem-Alexander hoeven de tekortkomingen niet tot paniek te leiden. „Op het gebied van veiligheid worden de doelstellingen weliswaar niet gehaald, maar Nederland is op dit moment veiliger dan ooit”, zo stelt de voorzitter in het rapport. „Klimaatveranderingen, zeespiegelrijzing en hogere rivierafvoer zijn er echter de oorzaak van dat waterkeringen voortdurend moeten worden aangepast en versterkt.”
Uit de rapportage blijkt tevens dat de Nederlandse zoete wateren volgens Europese normen te zwaar vervuild zijn met onder meer koper, nikkel en fosfaat. In het zeewater zouden volgens die normen te hoge concentraties PCB’s en polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK’s) zitten. PCB’s kunnen leiden tot het ontstaan van het kankerverwekkende dioxine. De normen zijn vervat in de Europese Kaderrichtlijn Water waarvan de doelstellingen in 2015 moeten zijn bereikt. De commissie verwacht dat Nederland bij het huidige beleid niet aan die richtlijn kan voldoen.