Tijdens het gesprek in zijn studeerkamer in Putten bezorgt een mevrouw een bos bloemen. „Aan wie heb ik die te danken?” vraagt de predikant verbaasd. Daarna leest hij hardop: „Bedankt voor de fijne samenwerking. De drukkerij.”

Twaalf jaar gaf de christelijke gereformeerde predikant wekelijks zo’n vijf tot zes uur van zijn ‘vrije’ tijd aan het werk voor De Wekker, eerst als eindredacteur, daarna als hoofdredacteur. Zes jaar geleden volgde hij prof. dr. J. W. Maris op, waarmee hij de eerste hoofdredacteur van De Wekker werd die geen hoogleraar was. „Dat gebeurde om de werkdruk van de hoogleraren –die nog steeds erg hoog is– te verlichten.”

Ds. Van Roekel somt een aantal redenen op waarom hij het werk graag deed. „Ik was bezig voor de Heere en de kerk, ik had veel contacten, ik houd van praktische dingen. Veel van het werk kon ik doen op tijden die ik zelf kon bepalen. En het blad heeft een paar vernieuwingsslagen doorgemaakt, waaraan ik veel plezier beleefd heb.”

Die vernieuwing betrof zowel de vormgeving als de inhoud. Het blad oogt beter, vooral door de opmaak in full colour. Sinds begin dit jaar verschijnt het tweewekelijks in plaats van wekelijks. Ook inhoudelijk is De Wekker volgens hem breder geworden, meer toegankelijk en minder academisch. „We hopen het juiste evenwicht gevonden te hebben, maar het blijft een zoektocht”, zegt ds. Van Roekel. „We hebben een brede doelstelling. Het blad wil geestelijk leidinggeven. Daarnaast wil het kerkelijk nieuws bieden. Ten slotte komen er artikelen over de praktijk, bijvoorbeeld interviews met mensen of verhalen van personen die zich met jeugdwerk bezighouden.”

De resultaten zijn hoopgevend, vindt de scheidende hoofdredacteur. Tussen 1 mei 2005 en 1 januari 2010 bedroeg het abonneeverlies gemiddeld 65 per jaar. Dit jaar zijn er al meer dan 400 nieuwe abonnees bijgeboekt. Het aantal bedraagt nu ruim 4800. De predikant haast zich erbij te zeggen dat ook de abonneewerving meespeelt.

„De koers van het blad ligt vast. Die wordt bepaald door de synode. Daarbij houdt de redactie rekening met het beleid dat de synode voor heel de kerk uitzet. Zo sprak de synode in 1998 uit op Bijbelse gronden geen ruimte te zien voor de vrouw in het ambt in de CGK. De redactie houdt zich aan deze lijn. Daarom verschijnen er geen artikelen waarin een pleidooi klinkt voor de vrouw in het ambt.”

Is De Wekker minder polemisch dan, zeg, vijftien jaar geleden?

„In de jaren voor de oorlog en in de jaren vijftig en zestig waren kerkbladen strijdschriften. Dat is bij alle kerkbladen minder het geval geworden en ook bij De Wekker. De tijd verandert. We lopen overigens niet weg voor moeilijke vragen over bijvoorbeeld het verbond, de doop of actuele kwesties, maar we doen dat altijd uit verbondenheid met de kerk. Onlangs schreef ik over het dubbelinterview over de Herziene Statenvertaling in het RD tussen ds. Russcher en ds. Clements. Ik schreef dat ze wel iets meer begrip voor elkaar mogen hebben. De broeders gebruikten soms woorden waardoor het leek alsof ze de integriteit van de gesprekspartner in twijfel trokken.”

De Wekker is geen gratis magazine en zal dat ook niet worden. Enkele jaren geleden kwam het idee naar voren om de bladen Doorgeven en De Wekker te combineren en bij alle christelijke gereformeerde kerkleden gratis door de brievenbus te laten glijden. Het zou de betrokkenheid van de leden bij de kerk en de kennis van het christelijk geloof vergroten. Ds. Van Roekel: „Het was een niet-realistische droom. Onderzoek wees uit dat het een jaarlijks tekort van 250.000 euro zou opleveren.”

De CGK kennen nog meer bladen. Twee bekende zijn Bewaar het Pand en het Kerkblad voor het Noorden. De verhoudingen met de beide andere bladen zijn „goed”, al zijn de contacten „sporadisch.” „We bestaan in vrede naast elkaar. De redactieformule van die twee bladen is anders. Dat kan ook, want zij hoeven geen verantwoording af te leggen aan de synode. De Wekker is er voor de hele kerk.”

Ds. Van Roekel heeft geen doorslaggevende stem gehad in de benoeming van zijn opvolger, ds. P. L. D. Visser, al kent hij hem wel goed. Langere tijd is hij zijn mentor geweest. „Ik draag begin volgend jaar het hoofdredacteurschap met vertrouwen over, maar ik zal hem geen aanwijzingen geven over de koers die hij het beste kan volgen. Vanaf volgend jaar ben ik weer gewoon lezer van De Wekker.”