Het SCP ondervroeg voor het rapport 2100 Nederlanders en maakte gebruikt van bestaande gegevens van onder meer het Centraal Bureau voor de Statistiek. Voor de tweejaarlijkse studie werd dit keer het accent gelegd op de vraag hoe de generaties zich tot elkaar verhouden, zeker nu babyboomers vaak „in een kwade reuk” staan.

Maar ook met de veronderstelde voordelen voor de babyboomgeneratie (geboren 1945-1955) valt het mee. Uit een bijdrage van het Centraal Planbureau aan het rapport blijkt dat zij niet meer dan andere generaties van de welvaart en verzorgingsstaat profiteren. Mede gebaseerd op schattingen over toekomstige ontwikkelingen profiteren degenen die zijn geboren tussen 1970 en 1990 (de dertigers en veertigers van nu) het meest van het overheidsbeleid.

Het verwijt dat babyboomers bovendien geen plaats zouden maken voor jongere generaties is volgens de onderzoekers van alle tijden. De babyboomers verweten dat destijds ook de hen voor-gaande generaties. Op de woningmarkt hebben babyboomers wel een streepje voor, maar dit verschil is klein.

Conform het spreek-woord ‘zoals de ouden zongen, piepen de jongen’ lijken kinderen in opvattingen en gedrag vaak op hun ouders en kunnen ze het daarom ook goed met elkaar vinden. Volgens SCP-onderzoeker Vic Veldheer wordt dat onder meer duidelijk wanneer kinderen scheiden of een opleiding afbreken. „Ze keren dan vaak terug naar het ouderlijk huis om van de service van ‘hotel mama’ te genieten.”

De overeenkomst met hun zonen en dochters is groter als beide ouders dezelfde voorkeuren of hetzelfde gedrag vertonen, maar de invloed van moeder is het grootst. Ook opleidingsniveau, inkomen en kwaliteit van wonen vertonen gelijkenis. Bij riskante gewoonten als roken en alcohol drinken, speelt ook de erfelijke aanleg een rol.