Onderzoeker Lucy Horvat maakte een vergelijking tussen 22 landen met veronderstelde toestemming (ja, tenzij) en 22 landen met expliciete toestemming (nee, tenzij). In landen waar iedereen zonder tegenbericht automatisch donor is, vinden jaarlijks bijna 22,6 niertransplantaties plaats per duizend inwoners, in landen waar mensen net als in Nederland zelf toestemming moeten geven, zijn dat er 13,9 per duizend inwoners.

De keerzijde is dat in landen die uitgaan van veronderstelde toestemming, minder mensen bij leven een nier afstaan. Dat gebeurt jaarlijks 2,4 keer per duizend inwoners, tegen 5,9 keer per duizend inwoners in landen die om expliciete toestemming vragen. Horvat noemt dat een serieus nadeel. Landen die overwegen van systeem te wisselen, moeten volgens haar zien te voorkomen dat daardoor het aantal transplantaties van een levende donor daalt.

Canada heeft net als Nederland een beleid van expliciete toestemming. Ook daar woedt een politieke discussie over de invoering van een systeem van veronderstelde toestemming. Belangenverenigingen van patiënten dringen in Nederland al jaren aan op zo’n systeemwijziging omdat er een groot tekort is aan donororganen. Jaarlijks sterven in ons land 135 mensen terwijl zij op een wachtlijst staan voor een orgaantransplantatie.