Het openbaar ministerie in Arnhem seponeerde de zaak in april 2002. De advocaten van de ouders zien in het dossier toch voldoende aanknopingspunten om een procedure aan te spannen.

Achteraf bleek dat de manoeuvre waarbij de kanonnier eerste klasse omkwam nooit eerder was geoefend. Ook kregen de ouders van Defensie pas na het sepot de details over de dood van hun zoon te horen. Het ministerie liet de vader bovendien vier maanden na het ongeluk een contract tekenen waarmee hij ervan afzag schadevergoeding te eisen. Hij kreeg in ruil daarvoor 2269 euro.

Zijn advocaten wachten eerst het onderzoek van de Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht af voor ze een procedure aanspannen. De inspecteur kreeg van Defensie de opdracht het ongeval alsnog te onderzoeken. Tweede-Kamerlid F. Timmermans (PvdA) gaat over de zaak vragen stellen aan de ministers van Defensie en Justitie.

Bij het ongeluk op 8 mei 2001 reed de chauffeur van de 55.000 kilo zware Leopard-tank ’onder pantser’. Dat betekent dat hij binnen in de tank zat, waar hij minder zicht had dan wanneer hij met zijn hoofd uit de tank zou hebben gereden.

Een onderzoekscommissie van de landmacht concludeerde vorig jaar dat het ongeval „waarschijnlijk niet zou hebben plaatsgevonden indien de chauffeur niet onder de pantser zou hebben gezeten”. Verder wees de commissie er op dat een tankchauffeur van een andere eenheid een week eerder had geweigerd eenzelfde oefening uit te voeren, omdat hij het te gevaarlijk vond. Bovendien waren er tekortkomingen in de opleiding en training van de militairen, aldus het onderzoek van de landmacht.

Advocaat Wagenaar hekelt vooral de manier waarop Defensie de familie van de omgekomen soldaat heeft behandeld. „Ze hebben de details over de dood van de zoon veel te laat gehoord. Het afkopen van de vader met een fooi is ook buitengewoon onheus”, stelt de raadsman.