Enkele voorbeelden van bemoeienis van Marokko waar Ahalli zich aan stoort: de namenlijst die ouders moeten gebruiken als ze hun pasgeboren baby willen registreren bij de Marokkaanse ambassade, geestelijken die worden uitgenodigd voor een bezoek aan Marokko en het feit dat Marokkaanse-Nederlanders gevraagd en ongevraagd de Marokkaanse nationaliteit krijgen. „Hoe lang blijft dat nog zo? Tot de vijfde generatie? Of de zevende?”, vraagt Ahalli zich af.

De oprichter van het netwerk vindt dat Marokkaanse Nederlanders voor Nederland moeten kiezen. „Nederland is ons land. Hier hebben we onze kinderen gekregen, we hebben hier huizen gekocht.”

En dat is niet het enige waar de organisatie voor pleit. Zij vindt ook dat er in de Marokkaans-Nederlandse gemeenschap meer ruimte moet komen voor diversiteit. Zo moet er meer acceptatie komen voor mensen die ervoor kiezen om de islam niet actief te belijden of homoseksueel zijn.

Verder vindt het netwerk dat de Marokkaanse gemeenschap opener moet discussiëren over onderwerpen als seksualiteit, religie en de problemen die een deel van de Marokkaans-Nederlandse jeugd veroorzaakt. Ahalli: „Het zijn Wilders en Pauw en Witteman, niet de Marokkanen onderling die het bespreken.”

Het netwerk ontstond twee jaar geleden. Een aantal Marokkaanse Nederlanders plaatste toen een opiniestuk in de Volkskrant waarin ze zich uitspraken tegen de bemoeienis van de Marokkaanse overheid. In de periode daarna organiseerden ze tal van debatten over dit en andere onderwerpen. Pas later leidde dit tot de daadwerkelijke oprichting van het Netwerk Vrijzinnige Marokkaanse Nederlanders.

De discussie die de afgelopen twee jaar woedde, was soms fel. Ahalli wordt wel eens op internetfora voor Marokkaanse-Nederlanders uitgemaakt voor ‘verrader’. Hij verklaart dat als volgt: „Het is eigenlijk een teken van een gemeenschap waar veel sociale controle en geroddel is, van een gesloten groep.”

Toch ziet hij de felle discussie als positief. Hij vergelijkt het met de reparatie van een kapot riool. „We ruiken wel de stank, maar dat is een teken van een schoonmaakproces.”