De man wil met zijn volledige naam worden genoemd. „Ik ben geen terrorist en ik heb ook geen aanslagen beraamd op Amerikaanse militairen.”

Justitie heeft de Nederlandse Irakees, die in de Verenigde Staten tot 25 jaar gevangenisstraf werd veroordeeld voor het beramen van moordaanslagen op Amerikaanse militairen, woensdag vrijgelaten. Dat gebeurde nadat de rechtbank in Rotterdam zijn Amerikaanse straf had omgezet in acht jaar cel. Met aftrek van het voorarrest betekende dat dat Al Delaema vrij man werd.

De federale rechtbank in Washington veroordeelde Al Delaema vorig jaar. Hij kreeg de 25 jaar niet alleen voor het beramen van de aanslagen in de Iraakse plaats Fallujah, maar ook voor de mishandeling van een Amerikaanse cipier.

„Ik heb niets beraamd, maar na een half jaar isolatie in DC Jail kon ik niet meer. Ik heb zelf ondervonden dat een gevangenis als de beruchte Abu Ghraib gevangenis in Irak er ook is in de hoofdstad van Amerika. Ik kon het niet langer volhouden. Ik wilde dood. Mijn enige kans om weg te komen, was mijn bekentenis”, vertelt Al Delaema.

Op de dag dat hij in Washington aankwam, haalde de FBI hem met ‘acht tot negen’ grote auto’s op. „Het leek erop dat ik Osama bin Laden zelf was”, herinnert hij zich. „Aanvankelijk waren de mensen van de FBI vriendelijk. Ze vroegen me of ik wilde praten, maar dat wilde ik niet. Toen zeiden ze dat ik beter een deal kon afsluiten en bekennen. Dan zou ik snel weer terug in Nederland zijn. Maar toen ik vertelde dat ik een advocaat wilde, werden ze kwaad.”

Wesam zegt dat hij ergens in een kleine koude cel werd gezet. Zijn jas werd afgepakt en hij bleef zitten tot na het weekend om te worden voorgeleid voor de Amerikaanse rechter. Daar pleitte hij onschuldig te zijn.

Vervolgens werd hij naar DC Jail in Washington gebracht. „Ik moest me helemaal uitkleden en uren in een soort kooi zitten. Het was bitterkoud. Ik was in een verdieping onder de grond gebracht en daar werd ik een half jaar vastgezet. Al die tijd heb ik geen daglicht gezien.”

In de speciale afdeling werd Wesam volgens eigen zeggen een half jaar lang aan de meest vreselijke en vernederende behandeling onderworpen. „Marteling was het. Bijna alle bewaarders hadden eerder als militairen in Irak gediend. Ze gaven me van het begin af aan te verstaan dat ik helemaal geen rechten had en ook niet zou krijgen.”

„Er was dag en nacht kunstlicht aan. Het brandalarm werd om de paar uur aangezet, zodat we niet konden slapen. Het was in de winter heel koud en dan gebeurde het regelmatig dat ik me helemaal moest uitkleden en urenlang naakt in de kou moest zitten. Verschrikkelijk”, vertelt Al Delaema. „Ze hebben me een keer naar een cel gehaald waar iemand zichzelf had opgehangen. De bewaarders zeiden: ‘Ga jij je ook maar ophangen.’ Ik had nog nooit zoiets gezien. Ik heb verkrachtingen gezien. Ze hebben me gebroken.”

Wesam blijft erbij dat hij niets te maken heeft gehad met het plegen van aanslagen of het beramen daarvan. „Ik heb het verzet in Fallujah gefilmd en vastgelegd wat ze deden. Ik heb me misschien even voorgedaan of ik een van hen was, maar dat was niet zo. Ik was boos op wat de Amerikanen in Irak hebben aangericht, jazeker. Vrienden van me zijn gedood door Amerikaanse bommen. Huizen van mijn familie zijn vernield. Daarom wilde ik de wereld laten zien wat er aan de hand was en hoopte ik daardoor een soort held te worden. Dat is heel anders uitgepakt. Maar ik ben niet overgegaan tot geweld. Ik wil en kan geen mensen doden. Daarom ben ik ooit uit Irak gevlucht. Ik wilde niet in het leger.”