„Al zeven jaar vergiftigingen in Hulshorst”
HULSHORST – Het Veluwse dorpje Hulshorst heeft een besmette geschiedenis. Al ruim zes jaar wordt de kern geteisterd door een reeks bewuste vergiftigingen van honden, katten en (roof)vogels. Dinsdagavond hield de gemeente een informatieavond.
Dertig bezoekers passen net in het bijzaaltje van het dorpshuis. Stampende dancemuziek uit een naastgelegen zaal maakt het gesprokene bijna onverstaanbaar. Toch klinkt een nauwelijks verholen beschuldiging soms boven alles uit.
Dierenarts Wouter Kranenbarg van het Diergeneeskundig Centrum Nunspeet legt uit wat de ziekteverschijnselen bij vergiftigingen van huisdieren zijn: (bloed) braken, spiertrekkingen, benauwdheid, diarree, kleine pupillen, schuimbekken.
Een Hulshorster concludeert aan de hand van deze verschijnselen dat de doodsoorzaak van zijn hond en kat in 2003 ook vergiftiging moet zijn geweest. „Dan speelt het hier in Hulshorst al zeven jaar.”
Tot nu toe werd aangenomen dat de vergiftigingen in het buitengebied van Hulshorst in 2004 begonnen.
Zowel bij intoxicatie door ongediertebestrijdingsmiddelen als landbouwgiffen is onmiddellijke actie nodig: een injectie om het vergiftigde beest te laten braken, daarna toediening van stoffen om het gif te neutraliseren. „Doe geen keukenzout in de bek om uw dier te laten braken, want dat kan ook dodelijk zijn”, aldus Kranenbarg.
De dierenarts dringt erop aan in alle gevallen van dodelijke vergiftiging sectie te laten verrichten op het dier én de maaginhoud te laten onderzoeken. Alleen dan wordt bekend welk gif het beest doodde. De kosten, zo’n 300 euro, zijn echter voor het baasje.
„Iedere gemeente heeft een potje hiervoor, maar deze gemeente niet”, sneert Marijke Kattenburg naar de aanwezige burgemeester Van Hemmen. Deze reageert niet. „Misschien kunnen we allemaal wat lappen voor een soort fonds om deze onderzoeken te betalen”, stelt een Hulshorster voor. „En dan vragen we de gemeente om ook wat bij te dragen.”
Kattenburg zette met haar dochter Toni een site op om meldingen van vergiftigde beesten in kaart te brengen. „U heeft het over zes gevalle tjes, maar het zijn er wel honderd”, zegt ze tegen Van Hemmen.
Dat het in Hulshorst om bewuste vergiftigingen gaat, is glashelder. De eigenares van een recent vergiftigde hond vertelt dat haar dier een klaarblijkelijk vergiftigd duivenlijf had gegeten, met de kop en poten eraf, dat bij haar op het terrein was gelegd. De vergiftingen gebeurden vaker met vergiftigde duiven of eendagskuikens.
De burgemeester zegt toe te overwegen een informatiebrief te sturen naar alle inwoners van het getroffen gebied. „Meld altijd alle vergiftigingen bij de politie”, adviseert hij.
Dierenarts Kranenbarg zegt dat zijn praktijk alle vermoedens van vergiftiging zal gaan melden bij de politie. „Ik ben hier omdat ik die heftige vergiftigingen niet meer wil meemaken.”