Zijn instituut houdt donderdag een congres in Amsterdam over de groeiende trend om gezondheidsprobleempjes,-problemen of -verschijnselen te ‘vermarkten’. Volgens hem dreigt de gezondheidszorg er onbetaalbaar door te worden.

Als voorbeelden noemt hij het zogeheten binge-eating (mensen met vreetbuien) en mensen met een potentieel risico op een psychose.

Deze ‘diagnoses’ dreigen volgens hem in medische handboeken terecht te komen. „Dat betekent dat er behandeling op wordt gezet.” Volgens de directeur is het zeer de vraag of er sowieso goede behandeling mogelijk is voor mensen die nog geen klachten hebben, maar die zouden k£nnen krijgen. „En natuurlijk ontstaat dan de situatie dat mensen behandeld worden terwijl ze nooit een psychose krijgen.”

In Nederland bestaat al jaren het verschijnsel van ‘symptoomreclame’. Medicijnfabrikanten mogen in Nederland geen reclame maken voor medicijnen die alleen via een recept bij de dokter verkrijgbaar zijn. Daarom maken ze reclame voor verschijnselen, bijvoorbeeld voor erectieproblemen of kalknagels. Ze mikken erop dat mensen zich realiseren dat ze een probleem hebben en vervolgens bij de dokter aankloppen voor pillen die hun probleem verhelpen.

Volgens directeur Coolen van Brakel ligt de schuld voor de ‘diagnosering’ van Nederland niet alleen bij medicijnfabrikanten. „Het heeft ook met de culturele en maatschappelijke zaken te maken. Mensen accepteren kennelijk niet meer dat ze niet perfect zijn. Alles moet verholpen worden, liefst op een gemakkelijke manier. Als ze te dik zijn gaan ze niet bewegen, maar willen ze een pil. Als een volwassene soms concentratieproblemen heeft, heeft hij ADHD. Je kunt je afvragen of alles een ziekte is.”

Hij wil dat mensen zich bewust worden van de valkuilen. In Amerika heeft volgens hem kortgeleden een actie vanuit het publiek voorkomen dat een nieuw middel tegen de nieuwe ziekte HSDD een officiële registratie kreeg. De ziekte betrof vrouwen die geen of minder zin in seks hadden/hebben.