Havelte, Uffelte, Wittelte, Darp, Diever: de bevolking van de Drentse dorpen wist gisteren niet wat haar overkwam. In een bijna eindeloze stoet trokken fietsers de paden op en de lanen in, als aftrap van de grootste fietsvierdaagse van Nederland, die nog tot vrijdag duurt.

Onder de deelnemers bevinden zich opmerkelijk veel oudere echtparen en oudere vriendinnengroepen. Is de Drentse Fiets4Daagse typisch iets voor 50-plussers? Coördinator Ieke Knoop vindt van niet. „In Diever en Hoogeveen hebben we ook routes voor kinderen. En we organiseren gelijktijdig ook de ATB-vierdaagse, voor de mountainbikers. Die route trekt een veel jongere groep.”

Jong of niet; kwiek zijn de meeste deelnemers in elk geval. Zoals het echtpaar Van Drongelen uit Terneuzen, dat voor de zesde keer meedoet aan een fietsvierdaagse. „Je komt op de mooiste plekjes en je bent de hele dag gezond buiten.” Het paar gaat voor de hoofdprijs: vier dagen de langste route van 60 kilometer.

Dat geldt voor opmerkelijk veel ouderen. Een mevrouw 
uit Roosendaal doet de route voor het eerst, maar gaat net 
zo goed voor de langste route. „En u?” vraagt ze nieuwsgierig aan de verslaggever. „Ook vier dagen de 60 kilometer?”

Dat zit er niet in. Die vier dagen sowieso niet, en die 60 kilometer gaat het ook niet worden vandaag. Maar 40, dat moet kunnen. In principe althans.

Een jong stel uit Leidschendam, zij met zonnebril XXL, rijdt het startterrein in Meppel af. Erachteraan maar. Of toch niet? Al bijna direct gaan ze de verkeerde kant op. „Dat is weer een extra kilometer”, verzucht de vrouw als ze de fout opmerkt. „We gaan voor de kortste route van 30 kilometer, maar straks rijden we het dubbele.”

Maar als je oplet, gaat het goed. De honderden vrijwilligers hebben de route uitstekend aangegeven. Met een windje in de rug schiet het Drentse landschap voorbij. De zon houdt er gelukkig rekening mee dat de verslaggever zijn zonnebril is vergeten (en dat al te zomerse kledij in werktijd ongepast is), en gaat regelmatig schuil achter vriendelijke wolken.

Even voorbij Darp slaat de twijfel toe. Daar is een splitsing. Wordt het de 30 of toch de 40 kilometer?

Het wordt 40. Gelukkig maar, want die route voert langs een prachtig hunebed van het Trechterbekervolk, zo’n 4000 jaar oud. „Hadden wij niet iets van dat volk gezien in het Archeon?” vraagt een vrouw aan haar vriendin.

Vledder, Wapse en Doldersum liggen onder handbereik. Hier struinde Elsjen rond, de hoofdpersoon uit Janne IJmkers roman ”Achtendertig nachten”. Hier zijn de bossen waar je ’s nachts witte wieven ziet rondwaren – als je ze wilt zien, althans.

Een bosvennetje komt in zicht. Er hangt een waarschuwing bij, aan een paal. Niet voor witte wieven, maar voor Schotse hooglanders. Die kunnen „onberekenbaar gedrag” vertonen.

En jawel, langs een modderig paadje even verderop liggen een stuk of vijf van de runderen 
in het gras. Hun hoornen zien er weliswaar vervaarlijk uit, maar ze liggen zó stil dat niet eens iedere fietser ze ziet. Ze verwaardigen zich niet tot 
welk onberekenbaar gedrag dan ook.

En daar is Meppel weer. Afstempelen voor vandaag. Een ijsje gaat er goed in. Of een biertje natuurlijk. Fietsen hoeft niet meer, dus het mag.

Fiets4daagse.nl