Ds. Rasendrahasina is voorzitter van de Kerk van Jezus Christus in Madagaskar. Het is een protestantse kerk met zo’n 
2,5 miljoen leden, verdeeld over 5000 gemeenten, en 1300 predikanten. De helft van de bevolking van Madagaskar is christelijk, de rest hangt de islam of de voorouderreligie aan.

Vorige week was het precies vijftig jaar geleden dat Madagaskar onafhankelijk werd van Frankrijk. Veel te vieren valt er niet, want het gaat zowel politiek als economisch heel slecht, zoals geldt voor meer postkoloniale Afrikaanse landen. In maart 2009 werd er een staatsgreep gepleegd in Madagaskar en vorige maand heeft de Europese Unie de hulp aan het land opgeschort. Het land wordt geteisterd door politieke chaos. „De huidige bewindsman, Andry Rajoelina, is een voormalige disjockey die zich door geen enkel land laat gezeggen. Hij oefent op illegitieme wijze de macht uit, geheel in strijd met de grondwet”, aldus ds. Rasendrahasina.

Dat de helft van het land christelijk is, lijkt gunstig voor de vrijheid van godsdienst, maar de werkelijkheid is anders. „Er is met name druk op de protestantse christenen”, zegt de predikant. „De president die is verdreven, was protestants. De overheid verdenkt ons van banden met hem. Daarbij komt dat de huidige regering gesteund wordt door de top van de Rooms-Katholieke Kerk, die protestanten slecht gezind is.”

De hoofdreden van de vervolging is volgens ds. Rasendrahasina echter dat met name de protestantse kerk het waagt om de kwestie van de mensenrechten aan de orde te stellen. „Ik wil niets ten nadele van andere kerken zeggen, maar zij willen het maatschappelijk onrecht niet aan de kaak te stellen. Wij vinden dat de kerk hier profetisch moet spreken. Er worden immers op grote schaal mensen opgepakt, niet alleen christenen, maar ook onschuldige burgers, soldaten en journalisten.”

De praktijk is dat mensen zonder vorm van proces de cel ingaan, wat in strijd is met het internationaal recht, aldus ds. Rasendrahasina. „Ze worden soms maanden vastgehouden zonder enig proces. We hopen dat de Europese Unie deze ontwikkelingen aan de orde zal stellen. Ons land behoorde ooit als kolonie toe aan Frankrijk, maar dat land wil zich niet met ons land bemoeien. Madagaskar is voor de wereld niet interessant, hoewel er recent olie in de grond is gevonden.”

Dictatuur

De regering ontwikkelt zich tot een dictatuur, stelt ds. Rasendrahasina. „Zij hangt niet een bepaalde ideologie aan, maar is puur uit op macht. Ik sprak vorige week de Duitse ambassadeur en deze vergeleek de huidige regering met de periode van Hitler. Het huidige bewind is internationaal niet erkend, maar gaat toch door met het handhaven van de macht.”

Officieel is er vrijheid van godsdienst, maar die wordt niet gerespecteerd zolang de kwestie van de mensenrechten met voeten getreden wordt, aldus de predikant. „Twee maanden geleden werd een christelijk radiostation uit de lucht genomen. De medewerkers belandden in de gevangenis. Reden was dat ze zich kritisch hebben uitgelaten over de politieke situatie.”

De christenen die in de cel zitten, worden van de andere gevangenen geïsoleerd. „Ze kunnen wel gewoon bezocht worden en krijgen geen slechte behandeling. Voor bezoek moet wel toestemming gevraagd worden bij de regering. De straffen zorgen er echter voor dat andere predikanten het laten om kritiek te uiten op de regering. Er is een lijst van predikanten die gezocht worden en die zich verbergen. Ik heb ook enkele maanden vastgezeten en men heeft gedreigd mij weer op te sluiten. Maar hoe kun je zwijgen als er zo veel onrecht is?”

Madagaskar blijft te onbekend in de wereld, zo verklaart ds. Rasendrahasina de stilte rond zijn land. „Velen weten niet eens waar het ligt. De zorgen over andere kerken in de wereld zijn veel beter bekend. Toch heb ik de indruk dat er eens een andere tijd komt. Het huidige bewind heeft geen draagkracht onder de bevolking. We hebben momenteel behalve gebed vooral de hulp van de kerken internationaal nodig. Gerechtigheid is niet zo maar een leus, geen leeg woord, maar is hier een zaak van leven en dood.”