Dat blijkt uit een rapport dat het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) dinsdag presenteerde.

De verschillen bestaan tussen huisartsen onderling, maar ook tussen medisch specialisten, zegt een van de onderzoekers, prof. dr. G. P. Westert van de Universiteit van Tilburg.

„De ene huisarts schrijft bijvoorbeeld wel medicijnen volgens de richtlijnen voor, terwijl anderen dat veel minder doen. We hebben geen een arts gevonden die volledig volgens de richtlijnen werkt. De verschillen liggen tussen de 49 en 77 procent.”

De verschillen gelden ook voor andere sectoren. Zo voeren specialisten in het ene ziekenhuis veel meer noodkeizersnedes uit dan in het andere. Die verschillen lopen uiteen van 7 tot 30 procent.

Ook loopt bij de ene psychiatrische kliniek maar 5 procent van de klanten weg, terwijl dat elders wel 28 procent is.

Verder komen in het ene verpleeg- of verzorgingshuis veel meer medicijnfouten voor dan in het andere. Ten minste 7 procent van de bewoners in deze instellingen heeft binnen één maand daarmee te maken.

Er zijn grote verschillen in de prijs die artsen voor behandelingen vragen. De kosten voor een consult in een huisartsenpost varieert van 35 tot 185 euro, terwijl de prijs van een liesbreukoperatie tussen de 1000 en 2500 euro ligt, afhankelijk van het ziekenhuis van keuze.

Volgens het RIVM is het voor patiënten heel moeilijk om te achterhalen bij welke arts ze de beste behandeling krijgen. Zorgverzekeraars letten bij het afsluiten van contracten met artsen en instellingen volgens de onderzoekers vooral op de prijs en niet genoeg op de kwaliteit van de zorg.

Ook op internet is de informatie niet doorzichtig genoeg. Daar komt steeds meer informatie beschikbaar die patiënten ondersteunt bij het maken van keuzes, aldus het onderzoeksinstituut. Deze informatie is echter tamelijk algemeen van aard. Patiënten krijgen bijvoorbeeld te weinig inzicht in waar zij het beste terechtkunnen voor een specifiek probleem.

Ondertussen stijgen de uitgaven in de Nederlandse zorg meer dan de voorgaande jaren. Van 2007 tot 2009 groeiden die met 7 procent, tegenover 4,5 procent in de jaren ervoor.

De reden hiervoor is vooral dat er meer zorg wordt geboden. Zo zijn er in de geestelijke gezondheidszorg meer ambulante contacten; in de ziekenhuizen meer opnamen en operaties en in de ouderenzorg worden meer uren per cliënt besteed.

Het aandeel van de zorg in de totale uitgaven van de overheid is inmiddels gestegen tot bijna 20 procent.

Tegenover de stijgende kosten van de gezondheidszorg staat dat de vermijdbare sterfte behoorlijk daalt. Ook constateerde het RIVM onlangs dat Nederlanders steeds langer leven en die extra levensduur in goede gezondheid doorbrengen.