Van der Mast voelde zich, toen hij de doelstelling van het Congres voor Seksuele Gezondheid en Reproductieve Rechten hoorde, gedrongen om een tegengeluid te laten horen. „De boodschap die daar wordt uitgedragen, is dat iedereen in Europa recht heeft op genot en bevrediging. Seksueel moeten we onze gang kunnen gaan. Eventuele problemen lossen we op met een abortus. Dat is de concrete invulling van ‘reproductieve rechten’.”

Tijdens zijn actie draagt Van der Mast een bord met de tekst: „Voorbehoedsmiddelen veroorzaken een demografische winter. Abortus is genocide.” Van der Mast: „Om de huidige generatie voort te zetten, zou een vrouw gemiddeld 2,1 kinderen moeten krijgen. Nederland komt er in Europees opzicht nog gunstig van af, met 1,8 geboortes. In Spanje is dat bijvoorbeeld slechts 1,1 kind per vrouw.”

Zouden de wetten en regels rond voorbehoedsmiddelen en zwangerschapsafbreking gelijkgetrokken worden, zoals de deelnemers van het congres voorstaan, dan daalt het aantal geboortes in Europa nog verder, vreest Van der Mast.

De reacties van congresgangers zijn afwijzend. „Ze zijn het er totaal niet mee eens of ze kijken je wat meewarig aan.” Van passanten krijgt hij zo nu en dan wel bijval.

Wat voor Van der Mast echter zwaarder weegt, is de collectieve schuld die de maatschappij op zich laadt met de vele abortussen die worden gepleegd; in Nederland ruim 30.000 per jaar, in Europa 500 per uur. „Gebeurt zoiets illegaal, dan is het de persoonlijke zonde van die vrouw en van de arts die haar helpt. Is abortus gelegaliseerd, dan zijn we als maatschappij collectief verantwoordelijk voor het vergieten van onschuldig bloed.”

Van der Mast merkt dat velen abortus als de enige oplossing zien voor een vrouw die ongewenst zwanger is en het kind niet op kan voeden. „Ik twijfel niet aan de goede bedoelingen van zo’n arts, maar zo’n vrouw heeft meer aan liefde en hulp dan aan een abortus. Dat haalt het moedergevoel weg. Maar een abortus kan ook mannen beschadigen. We moeten met z’n allen terug naar de heilzame geboden van God.”