Dat concluderen de onderzoekers Mieke Maliepaard en Marcel Lubbers van de Universiteit Utrecht en Mérove Gijsberts van de Sociaal en Cultureel Planbureau. Hun bevindingen verschijnen deze maand in het Britse tijdschrift ”Ethnic and Racial Studies”.Bijna 2000 mensen van zowel de eerste als de tweede generatie in Nederland woonachtige Turken en Marokkanen deden mee aan het onderzoek. Daaruit blijkt onder meer dat de tweede generatie minder vaak aan de ramadan doet en minder vaak bidt dan de eerste generatie.

De tweede generatie omschrijft zich tevens vaker als niet-moslim: 12 procent van hen zegt niet (langer) religieus te zijn, tegenover 5 procent van de eerste generatie.

Binnen de tweede generatie treedt vernederlandsing op: jongeren identificeren zich meer met Nederland dan hun ouders doen.

Volgens de onderzoekers zijn de hoge graad van onderwijs en het feit dat de tweede generatie opgroeit in het seculiere Nederland hier de oorzaken van. Ook ondersteunt het onderzoek de veronderstelling dat mensen zich over de generaties heen aanpassen.

Verrassend noemen de onderzoekers de uitkomst over het religieuze gedrag binnen de tweede generatie. Hoogopgeleide Turken en Marokkanen die zich als moslim omschrijven, praktiseren het geloof meer dan laagopgeleiden. Dit is bij mensen uit de eerste generatie juist andersom.

De onderzoekers doen nader onderzoek om deze uitkomst te verklaren. Zij zijn aangesloten bij een internationaal project.