Tegen Leo S. (28), ook verdacht van de kidnap van het destijds 7-jarige meisje, is tien jaar cel en TBS geëist.Het meisje werd vorig jaar in Ede, niet ver van haar woning, in de kofferbak van een auto gestopt. Ze werd een dag later teruggevonden op een camping in Brielle. Beide mannen worden ook verdacht van seksueel misbruik van het meisje.

„De impact van de ontvoering is enorm”, aldus officier van justitie H. Timmer. „Het meisje moet vaak in therapie. Het gezin is op zijn kop gezet. Voor alle gezinsleden was dit een nachtmerrie.”

Aan de ontvoering ging een „planning” vooraf, benadrukte de aanklager. Zo hadden de twee mannen eten en drinken gekocht en waren ze in bezit van een verrekijker en materiaal om iemand mee vast te binden.

De twee verdachten waren „enkel gericht op bevrediging van eigen behoeften”. Ze handelden „zonder enig normbesef.”

De vermeende ontvoerders deden een bedwelmend middel in een drankje, stelde de aanklager. „Ze wilden een willoos slachtoffer maken.”

De verklaring van Kaj M. dat de ontvoering zou zijn uitgevoerd om losgeld los te krijgen, noemde de aanklager „onzin”. De officier van justitie wees erop dat Leo S. uit was op misbruik van een meisje. „Dat heeft hij tegen Kaj M. gezegd.” De aanklager benadrukte dat Leo S. nog in een proeftijd liep van een in 2008 opgelegde celstraf (één jaar, waarvan de helft voorwaardelijk) voor seksueel misbruik van zijn stiefdochtertje.

In zijn verklaring bij politie zei Kaj M. dat Leo S. op de camping in Brielle een gat naast de caravan had gegraven om zich van het meisje te ontdoen. M. noemde dat „te ziek voor woorden.” Leo S. zei in de politieverhoren dat hij het meisje niet had willen ombrengen. Toen de twee het meisje in Ede in de kofferbak hadden gedaan, sloeg bij S. naar eigen zeggen de twijfel al toe. „Ik dacht: Waar zijn we mee bezig? We hebben het meisje ook verteld: Morgen mag je weer terug.”

Uit onderzoek blijkt dat Leo S., die een fors strafblad heeft, een antisociale persoonlijkheidsstoornis heeft. Onderzoekers van het Pieter Baan Centrum (PBC) vermoeden dat Kaj M. pedofiele neigingen heeft. De man zelf noch zijn omgeving wilde meewerken aan het onderzoek.

Advocaat N. van Schaik, raadsman van Kaj M., vroeg om vrijspraak van seksueel misbruik door zijn cliënt. De advocaat stelde dat de ontvoering wel degelijk was gepleegd om losgeld te verkrijgen.

De raadsman hekelde het feit dat politie en justitie bij de opsporing van de verdachten zonder toestemming gebruik hebben gemaakt van een zogenoemde IMSI-catcher. Hiermee kunnen mobiele telefoons worden gelokaliseerd. Hiervoor is speciale toestemming nodig van de ministeries van Justitie en Economische Zaken.

Officier van justitie Timmer ontkende dat de catcher een grote rol heeft gespeeld bij de opsporing.

Van Schaik vindt de strafeis (zestien jaar) tegen zijn cliënt te hoog. Volgens hem is een straf van vier jaar meer op zijn plaats. Dat M. zwijgzaam is, tijdens de zitting en bij het Pieter Baan Centrum (PBC), heeft te maken met zijn vrees TBS opgelegd te krijgen. „Onder gedetineerden gaan de haren recht overeind staan uit angst voor TBS, omdat die straf in principe oneindig is.”

Raadsvrouw M. van Pelt, advocate van Leo S., stelde maandagmiddag dat de eis van tien jaar en TBS met dwangverpleging „heel hoog” is. Eerder op de dag pleitte ze vergeefs om uitstel van de zaak voor onderzoek naar de mogelijkheid om zogeheten TBS met voorwaarden op te leggen. Dat is een lichtere vorm dan TBS met dwangverpleging. Ook beklaagde ze zich erover dat Leo S. bij zijn aanhouding op de camping in Brielle te hard is aangepakt.

In zijn laatste woord was Kaj M., die zich de gehele zitting op zijn zwijgrecht beriep, uiterst summier: „Ik heb niks te vertellen.”

Kees Donkersteeg, woordvoerder van de familie, verklaarde dat de zitting „emotioneel” en „heftig” was voor de ouders. „Vooral als je nog eens te horen krijgt wat ze met je dochter hebben uitgevoerd.”

Donkersteeg wijst erop dat de ene verdachte, Kaj M., door „stoicijns te zwijgen” kennelijk TBS ontloopt. „Je moet er toch niet aan denken dat zo iemand straks, na het uitzitten van zijn straf, weer vrij rondloopt.”

Uit eerder onderzoek naar Kaj M., die in het verleden onder meer is veroordeeld voor ontucht en een reeks diefstallen, blijkt dat hij „dwangmatig gokt en steelt.” De man staat bekend als drugsgebruiker. Hij heeft een „tekort aan gewetensvorming”.

De twee mannen worden ook aangeklaagd voor een vijftal (gewelddadige) tasjesroven. Werkwijze was doorgaans dat ze met een auto langs hun slachtoffer reden en dat een van de verdachten uit een geopend raam een tasje roofde.

Uitspraak over twee weken.