De oorlogsmisdadiger heeft inmiddels bekend deze drie mannen te hebben vermoord. De Nederlander deed dat destijds als korporaal van een speciale eenheid van de SS in Nederland als vergelding voor aanslagen, gepleegd door het verzet.Boere kan zich volgens Maass, ondanks dat hij werd gedwongen bevelen op te volgen, niet beroepen op verzachtende omstandigheden. Hij meldde zich immers vrijwillig bij de SS in mei 1940 en deed dat nog eens bij het zogenoemde moordcommando Feldmeier in 1944. Die eenheid moest in Nederland tegenstanders van de nazi’s liquideren.

Volgens de officier van justitie liet Boere zijn drie slachtoffers in de waan dat hij niet de bedoeling had hen te doden. Slachtoffers bejegenden hem daardoor argeloos. Bovendien bewijst die argeloosheid in de visie van de aanklager dat ze geen deel uitmaakten van het Nederlandse verzet. Boere had dit kunnen zien maar hij besloot de drie Nederlanders toch dood te schieten.

Boere pleegde zijn moorden als lid van het Feldmeier–eskader, in burgerkledij en reed in een auto met valse kentekens. Zo kon niet worden achterhaald wie de moordenaars waren. Boere werd niet gedwongen om te moorden, hij had de wil om te doden, aldus Maass.

Boere staat sinds 2 november in Aken terecht. In 1949 kreeg hij in Nederland al de doodstraf, die later werd omgezet in levenslang. Omdat Boere ontsnapte, heeft hij zijn straf nooit uitgezeten.

In 1954 kwam Boere in Duitsland terecht. Omdat hij als SS’er het Duitse staatsburgerschap had gekregen, mocht Duitsland hem niet uitleveren. Ook een verzoek hem daar gevangen te zetten ging de mist in, omdat het Nederlandse vonnis in Duitsland niet rechtsgeldig was. Daarom begon justitie in Duitsland de nieuwe strafzaak tegen hem.

Raadsman Detlef Hartmann van de zoon van Teun de Groot vroeg dinsdag voor de rechtbank om een aanhoudingsbevel voor Boere. De rechtbank ging daar niet op in. Op 16 maart voert de verdediging van Boere haar pleidooi.