Wessels was een kunstschilder die zich specialiseerde in natuurtaferelen. Onder andere door zijn werkzaamheden voor de John Bunyan Stichting genoot hij landelijke bekendheid. Maar ook in Israël was hij een graag geziene gast.Albert Wessels was een autodidact die op latere leeftijd les nam van de Almelose kunstenares Janny Brugman-de Vries. Na zijn schooltijd stapte hij niet rechtstreeks de kunstwereld binnen, maar om brood op de plank te verdienen begon hij als magazijnverkoper bij de toenmalige Rijssense textiel­onderneming Heka.

In de jaren zestig kon hij van zijn hobby zijn werk maken doordat zijn werkgever hem de gelegenheid gaf in deeltijd te gaan werken.

Wessels werkte aanvankelijk veel in opdracht. Zo maakte hij grote haventaferelen voor een koper uit Rotterdam. Daardoor kwam hij in contact met een Duitse kunsthandelaar die veel belangstelling had voor zijn natuurtaferelen. Vanaf toen begon de opbloei van zijn schilder­carrière.

Wessels maakte herkenbare kunst. Hij was een bewonderaar van de kunstenaars van de Haagse School. Impressionisten als Mauve, Mesdag en de gebroeders Maris spraken hem bijzonder aan, hoewel hij niet altijd 100 procent op hun lijn zat. „Iemand adviseerde mijn stijl maar gewoon de Rijssense School te noemen”, placht hij relativerend te zeggen.

Wessels’ schilderijen met oudtestamentische taferelen voor de John Bunyan Stichting leverden hem een expositie op in Jeruzalem. De toenmalige burgemeester en latere Israëlische premier Ehud Olmert kon hij tot zijn persoonlijke vriendenkring rekenen.

Natuurschilderijen maken deed Wessels met de liefde van zijn hart, omdat hij daarin Gods schepping kon uitbeelden. Als niet-religieuze mensen hem vertelden dat zijn doeken een gevoelige snaar bij hen raakten, deed hem dat deugd. „Dat is toch mooi en bijzonder, dat je mensen kunt laten zien dat er een dimensie méér is dan alleen de horizontale.”