Strooien met liefde voor het vak
Zout strooien is geen gemakkelijke opgave. „Laatst kwam een knaap van 26 jaar het terrein van een van de twaalf steunpunten oprijden die begon te mopperen dat we maar een van de twee banen hadden gestrooid. Terwijl we al dagenlang dag en nacht in de weer waren geweest. Je zag de mensen kijken: hoe werken we die vent hier de deur uit?”
Peter Arts, hoofd wegendistrict Gelderland-Zuid, weet waarover hij praat. De strooiers doen het niet gauw goed.In totaal is in Gelderland tijdens een strooiactie zo’n 150 man in touw op zo’n 100 routes, schat Arts. „Ze strooien in totaal 13 miljoen vierkante meter wegdek, waarvan 3 miljoen bestaat uit fietspaden.”
Het mooie daarbij is dat de strooiers hun werk niet alleen doen voor het geld, zegt het districtshoofd. „Ze hebben liefde voor het vak. Al moeten ze met Kerst en oud en nieuw doorgaan, al zijn ze dertien uur achtereen in touw, ze doen het graag”, stelt hij met voldoening vast. „Ze zijn er zo bij betrokken, dat ze ons soms opbellen en vragen: Moeten we niet op pad?”
De provincie beoordeelt de noodzaak voor een strooiactie met de nieuwste techniek. Dat komt de verkeersveiligheid ten goede. „Vroeger keek een weginspecteur eens op het dak van zijn schuurtje. Lag daar sneeuw of ijzel, dan moest er gestrooid worden, wel 30 gram droog zout per vierkante meter. Na het strooien reed de inspecteur alle strooiroutes na en controleerde of het werk goed was gebeurd.”
Sneeuwschuiver
Die werkwijze is verleden tijd nu de provincie een gladheidsmeldsysteem (GMS) gebruikt dat de actuele temperatuur, de luchtvochtigheid en de vochtigheid van het wegdek via een internetverbinding doorgeeft aan de GMS-coördinator.
Een van de digitale systemen die de provincie daarbij ook gebruikt, is de site gladheid.nl van MeteoConsult. „Die helpt ons om gladheid beter te kunnen voorspellen. Het programma geeft namelijk de gladheidsverwachting behoorlijk gedetailleerd weer. Daardoor kunnen we vroegtijdig strooien, voordat het glad wordt.”
De coördinator stuurt de strooiwagens op pad, die elk hun eigen route rijden. Vanachter zijn pc ziet hij „real time” waar de wagens rijden. En via sensoren op de strooiers weet hij of er voldoende is gestrooid.
Als er veel sneeuwval verwacht wordt, gaan de strooiauto’s al uren voor de buien op pad. Ze strooien dan preventief 7 gram nat zout per vierkante meter. Als de sneeuw begint te vallen, rukt het strooiteam weer uit. Het strooit dan 20 gram per vierkante meter. Nadat de sneeuw gevallen is, gaan de strooiwagens nog een keer op pad, maar nu ook met een sneeuwschuiver voor de wagen.
Hoeveel een wagen daadwerkelijk strooit, is ook afhankelijk van de breedte van de weg. Een autologicsysteem houdt via gps bij waar de strooiwagen rijdt. Die strooit daarmee bijvoorbeeld op een vierbaansweg volautomatisch breder dan op een tweebaansweg. De chauffeur hoeft daar niets aan te doen en kan zijn aandacht richten op de weg.
Award
De provincie Gelderland heeft vorig jaar meegedaan aan een proef ”dynamisch strooien”. Per wegvak wordt dan volautomatisch bekeken hoeveel er gestrooid moet worden. Daarmee zou theoretisch 30 procent bespaard kunnen worden op het strooizout. „Het heeft ons een award opgeleverd”, lacht Arts.
De verkeersveiligheid heeft bij hem echter altijd voorrang. Hij krijgt nu alle gegevens voor dynamisch strooien al wel binnen, maar voorlopig blijft het bij het experiment. Als dynamisch strooien net zo veilig blijkt als het reguliere, voorziet het districthoofd dat het binnen vijf jaar ingevoerd kan worden. „Dat moet dan toegevoegd te worden aan het autologicsysteem van de strooiwagens.”
Inmiddels heeft de provincie Gelderland al 12.000 ton gestrooid, tegen 10.000 ton in de twintig voorgaande jaren gedurende het hele seizoen. „En we leven nog maar in januari.