Honderden fietsen op het plein van de Gomarus Scholengemeenschap in Gorinchem blikkeren in de felle decemberzon. Pal naast de reformatorische school steekt de minaret van de moskee af tegen de hemel. De toren is vanaf de naastgelegen snelweg A15 duidelijk te zien. „Dit is een voorbeeld van de multiculturele samenleving”, lacht iemand in een groepje Gomarusleerlingen buiten de hekken van de school.Jeffrey Romijn (16) vindt, net als diverse leeftijds­genoten om hem heen, dat zo’n moskeetoren moet kunnen. „Er is in ons land geloofsvrijheid. Als het om een kerkbouw gaat, kennen we ook geen grenzen.” Wat te denken van de gedachte dat voor christenen de islam een valse godsdienst is? „Dat is wel zo, maar in de Nederlandse Grondwet is de godsdienstvrijheid geregeld”, klinkt het vanuit het groepje. „Daar zullen we mee om moeten gaan.”

Jeffrey kan zich wel voorstellen dat er angst heerst voor islamisering van Nederland. „Er verrijzen steeds meer moskeeën. Pas was hier het slachtfeest. Er kwamen heel veel mensen op af, ook in lange gewaden. Het stond hier vol met auto’s.” Christenen moeten de hand in eigen boezem steken, wordt er gezegd. „Wij zijn wat minder actief in de verspreiding van het geloof dan de moslims. Moslims doen wat meer, waardoor hun gedrag eruit springt.”

In het winkeltje in de moskee komt de Marokkaanse beheerder Abdur Sagho rond de middag handen tekort om zijn drommen eetlustige klanten te bedienen. Zijn tosti’s vinden gretig aftrek.

Sagho zou niet blij zijn met een verbod op de bouw van minaretten, zoals de Zwitserse bevolking in een referendum heeft bepaald. Hij wijst naar zijn klanten, leerlingen van diverse scholen. „Wij zijn gewone mensen. Mensen moeten andermans godsdienst niet aanraken. In de hoofdstad Rabat in Marokko mogen christenen kerken bouwen.” Hoe denkt hij over landen waar christenen worden onderdrukt? Die landen zijn „gek.”

J. W. Scheurwater, verzuimcoördinator aan het nabijgelegen christelijke Lyceum Oudehoven in Gorinchem, staat niet te juichen bij het verrijzen van minaretten in Nederland. „Als christen vind ik zo’n minaret niet leuk. De islam en zijn uitingen vormen in onze joods-christelijke cultuur toch een wat vreemde eend in de bijt.” Toch is hij tegen een verbod op de moskeetoren. „Je zult die minaretten moeten toelaten. Wij hebben godsdienstvrijheid. We willen immers niet de kant op van moslimlanden waar christenen worden onderdrukt of op een zijspoor belanden.” Als mensen in moskeeën „haat prediken”, wordt het een „ander verhaal.”

Conny van Dongen, die haar hond uitlaat, heeft „geen moeite” met een moskee­toren. „Iedereen mag zijn eigen geloof uitoefenen. Laat iedereen in zijn waarde. Dan moet het goed komen.”

Toch sluimert er ook onrust in de straten van Gorkum, zeker ook vanwege wangedrag van bijvoorbeeld Marokkaanse jongeren. Aan de overzijde van de snelweg wordt gewerkt aan een nieuwe moskee, in opdracht van de Unie van Marokkanen. Ook hier verrijst een toren.

„Van mij hoeft dit niet. We hebben toch kerken. Laat ze daar naartoe gaan”, zegt een vrouw. Michael den Hartog (20), die aan het Da Vinci College studeert, vindt dat er „een grens moet zijn” aan de bouw van minaretten. „We kunnen niet op elke hoek van straat zo’n minaret bouwen.”