In haar vorige functie was Kroes vijf jaar lang een van de machtigste vrouwen van Europa. Het Amerikaanse zakenblad Forbes plaatste haar vorig jaar zelfs op nummer 47 in de top honderd van machtigste vrouwen ter wereld.’De Hoofdprijs’ noemde premier Jan Peter Balkenende haar benoeming in 2004. Vanwege de talrijke zakelijke contacten van Neelie Kroes, die tot dan onder meer actief was als adviseur, lobbyist en adviseur bij tientallen bedrijven, was haar benoeming in Brussel niet onomstreden.

Kroes nam de twijfels weg door haar belofte dat ze nooit meer naar het bedrijfsleven zou terugkeren. ’Netwerk Neelie’, een van haar vele bijnamen, moest ook al haar aandelen en opties van de hand doen.

Als waakhond voor de EU–regels voor concurrentie greep Nikkelen Neelie, zoals een andere bijnaam luidt, regelmatig hard in. In 2008 kregen vier producenten van autoruiten uit Japan, Groot–Brittannië, Frankrijk en België een recordboete van 1,38 miljard euro opgelegd wegens illegale prijsafspraken. Het Amerikaanse bedrijf Microsoft kreeg zelfs drie maal een boete. Opgeteld kwamen die uit op 1,68 miljard euro. Haar intensieve bemoeienis met het bedrijf leverde haar de zoveelste bijnaam op: Microsoft Neelie.

Ook Europese regeringen ontkwamen niet aan het wakend oog van Kroes. Dat ervoer ook Frankrijk, dat begin dit jaar vanwege de economisch en sociale crisis haar autofabrikanten subsidies wilde geven om banen binnen de eigen grenzen te houden. De Fransen moesten, mede door toedoen van Kroes, al snel terugkrabbelen.

Eerder mocht de Spaanse regering al kennismaken met haar onverzettelijkheid. Kroes sommeerde de Spaanse regering in 2006 de voorwaarden te schrappen die het stelde aan het Duitse energiebedrijf Eon voor de beoogde overname van de Spaanse branchegenoot Endesa. Toen Spanje dit halsstarrig bleef weigeren, stapte ze naar het Europese Hof van Justitie. De rechters gaven haar in 2008 gelijk.

Nederlandse bierbrouwers kregen in 2007 een boete van 274 miljoen euro opgelegd wegens onwettige prijsafspraken. Vier internationale vlakglasbedrijven kregen in hetzelfde jaar een boete van in totaal 487 miljoen euro voor het maken van verboden prijsafspraken. Een groep liftfabrikanten moest zelfs bijna een miljard euro betalen.

Intern kwam Kroes dit jaar in conflict met haar collega voor ICT, Viviane Reding. Het conflict draaide erom dat Kroes persoonlijk probeerde een besluit van de Europese Commissie over de kabelmarkt in Nederland te veranderen. Een markt, waar niet zij, maar haar collega Reding verantwoordelijk voor is.

Het liefst had Kroes er nog een ambtstermijn als eurocommissaris voor Concurrentie aan vastgeknoopt. Tegen de Vlaamse zakenkrant De Tijd zei ze in februari zich geen mooier einde te kunnen voorstellen dan ’bam dood neer te vallen’ in haar stoel achter haar bureau. Het is uiteindelijk zo goed als zeker ICT geworden.