„Als we voor het opleiden van iedere hulphond 10.000 euro extra zouden krijgen, zijn we al geholpen", aldus Van Keulen. De stichting zegt voor 80 procent afhankelijk te zijn van giften uit de markt. Dat is jaarlijks 2 miljoen euro, maar sinds de tweede helft van 2008 drogen die donaties op. „Als dat zo verder gaat, staat ons voortbestaan op het spel".De directrice zegt dat ze het slachtoffer zijn van de financiële crisis. „Je ziet dat mensen hun donateurschap opzeggen en dat bedrijven niet meer sponsoren of op een andere manier geld geven". De stichting wil daarom bij de zorgverzekeraars pleiten voor een hogere financiële bijdrage. „Daar gaan we zwaar op inzetten, maar verder door meer geld uit de markt te trekken".

Van Keulen vindt het gek dat de hulphond een erkend hulpmiddel is, maar dat bijvoorbeeld een rolstoel wel 100 procent wordt vergoed en dat verzekeraars een hulphond maar voor 20 tot 30 procent vergoeden. Uit onderzoek dat de stichting in 2006 liet uitvoeren door Scholten&Franssen bleek dat een hulphond tijdens z’n werkzame leven een besparing op de zorgkosten kan opleveren van ongeveer 80.000 euro.

Hulphonden zouden een positief effect hebben op de algehele gezondheid en het welzijn van hun baasjes, is de conclusie die de stichting trekt. Inmiddels is er een wachtlijst van honderd mensen die op een hulphond wachten. „We kunnen dit jaar maar 55 hulphonden afleveren, terwijl we hadden gerekend op 60 tot 65. De groei die we hadden verwacht te maken, kunnen we door de verminderde financiële middelen niet doorzetten", aldus Van Keulen.