„We blijven de ruimte krijgen om een eigen personeelsbeleid te kunnen voeren”, reageert Moens. „De Algemene wet gelijke behandeling krijgt terecht geen voorrang boven de vrijheid van onderwijs en godsdienst.”Dat de enkele feit-constructie uit de wet gaat, beschouwt Moens niet als een bedreiging. „Het kabinet heeft in lijn van het advies van de Raad van State gekozen om de terminologie van de wet aan te passen, maar niet te tornen aan de intentie dat de vrijheid van onderwijs gewaarborgd moet blijven. Het is winst dat het kabinet nu nadrukkelijk aangeeft niet aan deze vrijheid te willen tornen en aan de huidige onduidelijkheid een einde komt.”

Toch erkent Moens dat scholen niet gerustgesteld achterover kunnen leunen. „Op basis van wat het kabinet ons nu aanreikt, moeten we duidelijk zien te maken waar onze grondslag in de praktijk voor staat. Concreet denk ik daarbij aan de eenheid tussen leer en leven, het voeren van een consistent en geloofwaardig beleid en de houding van goede trouw en loyaliteit. Dat moeten we als scholen nu verder uitwerken.”