Een van de getroffen molens staat in Leiden, molen De Valk. Slecht metselwerk, verkeerde specie en een verkeerde soort steen zijn de oorzaken waardoor de muren zijn gaan lekken. In de provincie staan ook molens met een stenen buitenmuur die niet lekken. Onderzoek heeft inmiddels aangetoond dat er een betere steen is gebruikt, dat het metselwerk voldoet en de kwaliteit van de specie beter is.

Een afdoende oplossing voor alle molens is nog niet voorhanden. De provincie raadt het impregneren van de muren af. Omdat molens tijdens het malen schudden en trillen, raakt de ingebrachte laag weer los. Het impregneermiddel is moeilijk te verwijderen, waardoor het middel uiteindelijk erger is dan de kwaal.

Aangetoond is dat de muren zullen gaan scheuren. Het stukadoren van de muren lijkt een oplossing, alleen zijn vrijwel alle molens een beschermwaardig monument. In de provincie Zuid-Holland staan enkele molens die in het verleden al een gestuukte muur hebben gekregen. Daar doet het vochtprobleem zich niet voor. Het veranderen van de muur is een bouwkundige ingreep en daarom allerminst eenvoudig, omdat de molen een beschermwaardige status hebben.

Een klimop lijkt nog het meest afdoende middel te zijn. Het duurt echter enkele jaren voordat een klimop de kap van de molen heeft bereikt en alle muren rondom bedekt. Een klimop is in staat het vocht aan de muren te onttrekken. De kosten van reparatie bedragen per lekkende stellingmolen naar verwachting 10.000 euro. Voor het lekdicht maken van een grondzeiler is 5000 euro nodig. Een grondzeiler heeft een minder groot oppervlak aan buitenmuur.