Het onderhoud van een graf kost gemeenten geld en daar zijn ze zich steeds meer van bewust. Overal in het land zijn grafrechten daarom fors gestegen. Wanneer na verloop van tientallen jaren de grafrechten zijn vervallen, is ruiming niet alleen ruimtescheppend, maar vooral ook kostenbesparend.Volgens Antoine Fonville van de website Begraafplaats.org hebben veel gemeenten moeite de nabestaanden van te ruimen graven te vinden. „Maar ze zouden best wat meer energie kunnen steken in die speurtocht", vindt hij. „Ga bijvoorbeeld googelen om die mensen te vinden. Dat is beter dan ze boos aan de telefoon te krijgen als het graf is geruimd".

Volgens Binnenlands Bestuur, het blad voor overheidspersoneel, komt het kopen van een graf vrijwel niet meer voor. Mensen huren een graf voor tien, twintig of dertig jaar. De graven waarvan gemeenten familieleden zoeken, dateren vaak van voor de Tweede Wereldoorlog tot de jaren zestig. Die graven zijn destijds gekocht met eeuwig durend recht.

„Het komt overigens ook voor dat gemeenten juist niet op zoek gaan naar eigenaren van graven. Door het toenemend aantal crematies hebben ze juist ruimte genoeg op de gemeentelijke begraafplaats", zegt Fonville.

Hij vindt het een goede ontwikkeling dat gemeenten steeds vaker oog hebben voor grafmonumenten. Werden die vroeger nog wel eens gesloopt, nu zijn beheerders zich meer bewust van een eventuele historische waarde. „Wat je vooral in Duitsland ziet, is dat grafmonumenten een tweede leven krijgen. Na ruiming van de resten van de overledene wordt de oude naam van de grafsteen verwijderd en een nieuwe ingebeiteld. Grafrecycling", aldus Fionville.