Onnederlandse toestanden in een Nederlandse straat. De Dorpsstraat in Amstelveen was vrijdag het toneel van een liquidatie. Mensen in de straat dachten dat er een boormachine aan het werk was. „Het ging van prrrrrt. Twee keer”, vertelt een omstander.

Volgens de bekende misdaadverslaggever Peter R. de Vries, die kort na de aanslag op de plaats van de schietpartij verscheen, ging het om „een doelbewuste” aanslag. Van Hout zou rekening hebben gehouden met een nieuwe aanslag en daartegen ook maatregelen hebben genomen. Volgens de aangeslagen De Vries werd Van Hout in het openbaar vaak vergezeld door een lijfwacht. Of dit ook gisteren het geval was, is niet bekend.

Cornelis van Hout, geboren op 18 augustus 1957, bijnaam: Flip(per), keek eerder de dood in de ogen. Op 27 maart 1996 kreeg hij voor de deur van zijn woning in de Amsterdamse Rivierenbuurt verschillende kogels naar zich toe. De schutter was een man op een fiets. Van Hout raakte zwaargewond -hij kreeg kogels in hoofd, bovenlichaam en hand- maar overleefde de aanslag. Zijn vrouw Sonja en hun destijds 3-jarige zoontje bleven ongedeerd.

Van Hout mocht van geluk spreken. Het gebeurt maar hoogst zelden dat beoogde slachtoffers in het criminele circuit executiepogingen kunnen navertellen. Tegen De Vries zei hij: „De kans dat ik een tweede keer zoveel geluk heb, lijkt mij nogal klein…”

In december 2000 regende het weer kogels. De reden voor deze aanslag zou geweest zijn dat Van Hout achter de liquidatie van de topcrimineel Sam Klepper zou zitten. Door de moord op Klepper raakte de Amsterdamse onderwereld op drift en spande de Amsterdamse recherche zich met man en macht in om de situatie onder controle te krijgen. Dit vooral omdat de aanslagen telkens op de openbare weg plaatsvonden. Bij de liquidatie van Klepper in oktober 2000 op het Gelderlandplein in de hoofdstad werd een bejaarde man in zijn been geraakt.

Over de achtergrond van de golf moordaanslagen in en om Amsterdam doen uiteenlopende theorieën de ronde. Het zou gaan om een hardnekkige ruzie over een partij drugs. De reeks begon in september 2000, toen crimineel Jan Femer in zijn auto in de Haarlemmerstraat in Amsterdam werd doodgeschoten, eveneens door twee mannen op een motorfiets. Daarna volgde de liquidatie van Klepper en de mislukte aanslag op Van Hout.

Kleppers zakenpartner John M. raakte vorig jaar zwaargewond toen hij bij het verlaten van een advocatenkantoor aan de Keizersgracht onder vuur werd genomen, andermaal door mannen op een motorfiets. Hij overwoog zijn verhaal aan de politie te vertellen, zei hij in een gesprek met De Telegraaf. „Of ik word afgeschoten of ik praat met de politie.”

Geen van de liquidatiezaken is tot dusver opgelost. Aangenomen wordt dat de schutters doorgaans van buitenlandse afkomst zijn en slechts korte tijd op Nederlands grondgebied verblijven.

De vrijdag omgebrachte Van Hout werd vooral bekend door de ontvoering van bierbrouwer Heineken en zijn chauffeur. Hij wist vier jaar uit handen van justitie te blijven, maar werd uiteindelijk in 1987 veroordeeld tot elf jaar cel. Ook zijn handlangers kregen jarenlange celstraffen. Medeontvoerder Frans Meijer wist te ontsnappen en uit te wijken naar Zuid-Amerika. Hij werd in 1994 door verslaggever De Vries in Paraguay opgespoord. Meijer is in afwachting van een beslissing over zijn uitlevering naar Nederland.

Medeontvoerder Jan B. werd in 1994 op heterdaad betrapt op het smokkelen van een partij cocaïne in de Amsterdamse haven. Na een wilde achtervolging schoot B. een 44-jarige douanier dood en kreeg twintig jaar cel.

In de jaren negentig legde Van Hout zich toe op het verkrijgen van belangen in de seksindustrie in Amsterdam en Alkmaar. De Amsterdamse officier van justitie F. Teeven (ook bekend vanwege zijn kortstondige politieke avontuur bij Leefbaar Nederland) vervolgde hem in 1998 echter wegens internationale drugshandel. Van Hout leidde een bende die volgens Teeven „een schoolvoorbeeld is van een criminele organisatie.” Van Hout kreeg 4,5 jaar cel aan de broek.

Peter R. de Vries schreef in 1987 een boek over Van Hout. Het werd met dik 100.000 verkochte exemplaren een regelrechte bestseller. De Vries is gefascineerd door de Heineken-ontvoerder en onderhield vriendschappelijke banden met hem. „Hoe komt het toch dat hij tot zoiets is gekomen, en ik gewoon in de persbankjes van de rechtbank verslagen zit te schrijven”, vroeg De Vries zich eens af. Zijn antwoord: „Een crimineel is iemand die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats de verkeerde beslissing neemt.”