„Een zwarte dag voor Dresden en Duitsland als cultuurnatie”, zei de Duitse verkeersminister Tiefensee in een reactie op het besluit van de Unesco (de VN-organisatie voor onderwijs, wetenschap en cultuur). Tiefensee had zich hard gemaakt voor het behoud van de erfgoedstatus.In 2004 had Dresden de status aangevraagd en gekregen voor een uniek natuur- en cultuurlandschap langs de Elbe met als middelpunt de oude, gereconstrueerde binnenstad van Dresden.

Twee jaar later zette de Unesco het Elbedal al weer op de lijst van bedreigd werelderfgoed. De stad maakte toen de plannen bekend voor een 600 meter lange brug over de Elbe, dwars door het waardevolle natuurgebied.

In 2005 hadden de burgers van Dresden zich een referendum voor de bouw van de brug uitgesproken, zonder te weten dat dit ten koste zou gaan van de titel werelderfgoed.

Een vermaning van de Unesco zorgde voor uitstel. Vorig jaar bood Unesco Dresden een laatste uitweg: een tunnel onder de Elbe was in orde. Maar de stadsbestuurders hielden vast aan de bestaande plannen. Vooral het gehouden referendum maakte de zaak ingewikkeld.

Maar hoe gecompliceerd ook, uiteindelijk is het simpel, aldus Dieter Offenhäußer van het Duitse Unescobureau. „Men moet de status van werelderfgoed wel belangrijk vinden. Zo niet, dan pech gehad.”

Handtekeningenacties voor een nieuw volksbesluit legde de stad naast zich neer. Blijkens een enquête van de Sächsische Zeitung kan een krappe meerderheid van de Dresdenaren echter goed leven met de afgenomen status.

Diverse Duitse cultuurcoryfeeën onder wie Günther Grass eisten al eerder een ingrijpen van de Bondsregering, maar meer dan tot bezinning oproepen kon Merkel niet doen.

Slechts één keer eerder trok Unesco een titel weer in, toen in 2007 Oman een gebied voor antilopen werd gedecimeerd.