Veteranen fietsen route Irenebrigade
RIJSWIJK (ANP) - Zeker acht veteranen vertrekken dinsdag vanuit het Franse Normandië voor de fietstocht ”In het spoor van de Irenebrigade”. Ze fietsen grofweg dezelfde 800 kilometer lange route die 1200 Nederlandse soldaten van de Prinses Irene Brigade tussen augustus 1944 en mei 1945 aflegden vanaf het strand van Arromanches.
De fietsers worden zaterdag op Veteranendag door burgemeester Jozias van Aartsen in Den Haag ontvangen.„Ik doe mee voor de mensen die in Normandië gevallen zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog”, aldus Cambodja-veteraan Albert-Jan Lemstra (39) „Het is een sportieve prestatie en een uitdaging uit respect voor de veteranen van D-Day in Normandië”, zegt de 67-jarige Paul Koper die begin jaren zestig in Nieuw-Guinea diende.
De groep veteranen vertrekt maandag per bus naar Frankrijk, waar ze dinsdag op de fiets stappen. Koper kijkt uit naar de tocht om kameraadschappelijk met oudgedienden te kunnen optrekken.
„Ik denk niet dat we veel van het landschap kunnen genieten, want je moet wel als groep bij elkaar blijven en op je voorganger letten. Problemen met spieren en zadelpijn daar moet je wel vanuit gaan, maar daar zit je wel doorheen”. De deelnemers worden onder meer bijgestaan door een marinearts om eventuele pijntjes te verhelpen.
De fietsers hebben zich goed voorbereid op de lange tocht door veel te fietsen. Lemstra: „Ik ben een week in Frankrijk met een stel vrienden aan het fietsen geweest. Aan het begin van het jaar ben ik al begonnen met mountainbike-tochten, om kilometers te maken”. Koper moest vooral wennen aan het fietsen op een racefiets zonder veel veerkracht. „Ik fiets wel veel, maar we gaan met racefietsen op pad en dat gaat wel hard. We hebben met een groep tijdens harde wind geoefend in het land van Maas en Waal”, zegt hij.
De twee veteranen vinden het goed dat er in het kader van het 60-jarig jubileum van D-Day, de geallieerde invasie van Normandië, belangstelling is voor het werk dat de veteranen geleverd hebben. „Tegenwoordig is er veel meer aandacht voor psychische schade, maar in mijn tijd was dat niet aan de orde. Na 1962 waren wij niet interessant. Wij gingen naar huis en je bestond niet”, aldus Nieuw-Guineaveteraan Koper. De aandacht voor veteranen moet alleen niet te ver doorschieten. Lemstra: „Iedereen maakt dingen mee, ik ook tijdens mijn huidige werk bij de brandweer. Maar tussen de oortjes moet het goed zitten”.