Tot nu toe zei de dokter: „U mankeert niets. U mag naar huis”, stelt medisch psycholoog Paul Soons, mede-initiatiefnemer van de poli. „Maar die klachten, bijvoorbeeld pijn of chronische vermoeidheid, houden daarmee natuurlijk niet op.”Het niet (h)erkennen van de aandoening kan grote gevolgen hebben. „Mensen kunnen hun baan niet meer volhouden, hun relatie loopt er schade door op of ze zijn een minder goede of leuke ouder.”

Bij de aanpak neemt een huisarts eerst het dossier door, om te voorkomen dat iets over het hoofd is gezien. Eventueel kan er een medisch onderzoek volgen. „Als dat niets oplevert, komt een psycholoog in beeld die samen met de patiënt zijn of haar leven doorneemt”, aldus Soons. „Het kan zijn dat mensen overbelast zijn op hun werk, of te maken hebben met onverwerkte rouw. We willen de patiënten leren om te gaan met die situaties. Ze kunnen leren bijvoorbeeld minder hooi op hun vork te nemen, en vaker ”nee” te zeggen tegen hun baas.”

Vaak kwamen patiënten met vage klachten in het alternatieve circuit terecht. Soons heeft daar op zich geen bezwaren tegen.

De poli is voorlopig één middag in de week open. Soons denkt tachtig tot honderd mensen te gaan behandelen. Na een jaar wordt de proef geëvalueerd.