Lingemeerbewoners zijn opgelucht. Jarenlang leefden ze min of meer in onzekerheid over hun woning. De wijk, die officieel als recreatiepark op de grens van de gemeenten Buren en Neder-Betuwe is gebouwd, werd illegaal bewoond en dat zou hun ooit de woning kunnen kosten. Immers, in recreatiewoningen mag niet permanent gewoond worden.Bijna alle 400 woningen die de wijk telt, werden al die jaren niettemin als huis gebruikt. Zou de overheid besluiten de bewoning te verbieden, dan waren de gevolgen voor bewoners groot.

Het liep echter anders. Gedeputeerde Staten van Gelderland stemden onlangs in met een wijziging van het bestemmingsplan van Lingemeer. Dat betekent een van de laatste stappen in wat bewoners een slepend proces noemen. Als alle bezwaarschriften zijn afgehandeld, is de legalisering formeel een feit.

„Daar ben ik heel blij mee”, zegt een moeder van twee kinderen die bijna vier jaar in de wijk woont. „Al dat politieke gezeur. We werden er niet goed van. Dan lag Tiel weer dwars, dan de provincie weer. Op momenten dat het woord legalisering viel, stonden er altijd verschillende huizen te koop.”

De legalisering kent wel een klein nadeel, aldus de moeder: de WOZ-waarde van haar woning steeg met 50.000 euro. „Ik heb meteen de gemeente aangeschreven. Zijn ze helemaal gek geworden?”

John Ploeg woont al bijna vijf jaar in Lingemeer. Onrustig over de perikelen rondom de bewoning van het park is hij naar eigen zeggen nooit geweest. „In het ergste geval –als bewoning officieel illegaal verklaard zou worden– zou ik elk jaar een aantal dagen m’n huis uit moeten. Nou, dan was ik heerlijk op vakantie gegaan. Maar voor gezinnen met kinderen zou dat een ramp zijn.”

Volgens Ploeg was van meet af aan al duidelijk dat bewoning van Lingemeer legaal zou worden. De wijk lijkt in niets op een recreatiepark, zegt hij. Zo wordt er gewoon post bezorgd en vuil opgehaald en vallen alle woningen onder het Bouwbesluit. Lingemeerbewoners betalen WOZ-belasting in plaats van toeristenbelasting en in het kadaster staat elke woning afzonderlijk met een postcode geregistreerd. „Toen ik hier kwam wonen, kreeg ik gewoon een brief: Welkom in de gemeente Buren. De politieke procedure vind ik daarom niet fraai. Men deed altijd alsof we in een vakantiepark woonden, terwijl daar feitelijk geen sprake van was.”

Jan Engelhart, die zich een aantal jaren als voorzitter van Belangenvereniging Lingemeer inzette voor legalisering, zegt opgelucht te zijn nu Gedeputeerde Staten groen licht heeft gegeven. „Ik maakte me regelmatig zorgen. Als ik met m’n hond door de wijk liep, spraken mensen me aan. Ze wilden weten wat de stand van zaken was en zaten met vragen. De bewoning was echt een item voor veel mensen.”

Vooral het jaar 2003 was „heftig” voor de Lingemeerbewoners, herinnert Engelhart zich. De gemeente Buren schreef toen 23 bewoners uit de woonwijk aan met de boodschap dat ze illegaal woonden. Ze stapten daarop naar de rechter en vervolgens naar de Raad van State. „Gelukkig lijkt nu alles voorbij.”