Dat stellen onderzoekers van onder andere de afdeling maatschappelijke gezondheidszorg van het Erasmus MC deze week in het wetenschappelijke tijdschrift Human Reproduction. Snellere inzet van ivf is ongewenst wegens bijwerkingen en hoge kosten.Sinds de seksuele revolutie in de jaren 60 en het beschikbaar komen van anticonceptiemiddelen is het krijgen van kinderen in de westerse wereld meer en meer een kwestie van vrije keuze geworden, constateren de onderzoekers. Geboortecijfers zijn gedaald van 3 naar 1,5 kinderen per gezin in de Europese Unie.

Het internationale onderzoek, met Britse, Franse en Nederlandse wetenschappers en onder leiding van de Rotterdamse hoogleraar D. Habbema, was bedoeld om te bekijken of het vervroegd inzetten van ivf mogelijke verhoging van de geboortecijfers tot gevolg zou kunnen hebben. „Op internationaal niveau bestaat een groeiend pleidooi voor heel snelle ivf bij ongewenste kinderloosheid”, aldus de hoogleraar. Als voorbeeld noemt hij Denemarken en de Verenigde Staten. In die landen wordt al na enige maanden overgegaan tot ivf, omdat het commercieel interessant is, zegt Habbema.

„Met dit onderzoek tonen wij aan dat die roep onterecht is. Vroeg gebruik van ivf om geboortecijfers op te krikken is ineffectief en leidt tot veel kosten en zware belasting voor de vrouw, terwijl er een verschuiving optreedt van natuurlijke naar ivf-zwangerschappen.”

Britse en Nederlandse richtlijnen schrijven voor dat ivf pas moet worden toegepast nadat stellen minstens drie jaar op natuurlijke wijze hebben geprobeerd zwanger te raken, tenzij er een ernstige oorzaak is voor de onvruchtbaarheid. Het onderzoek bestaat uit een op recente gegevens gebaseerde computersimulatie van het voortplantingsgedrag van 100.000 vrouwen met partner die proberen zwanger te raken. Habbema: „Het afwachtende Nederlandse ivf-beleid, waarbij stellen na drie jaar vergeefs proberen om zwanger te worden ivf-behandeling vergoed krijgen, komt goed uit de bus in deze studie naar aantallen geboorten met en zonder ivf.”

Met het huidige Nederland-se ivf-beleid krijgen per jaar rond de 2000 paren alsnog kinderen.

Bij ivf worden een of meer eicellen buiten het lichaam bevrucht met zaadcellen, waarna de embryo’s in de baarmoeder worden geplaatst. Op de methode is kritiek, omdat er in de meeste gevallen restembryo’s zijn die uiteindelijk vernietigd worden.